ماجرای فدک

بعد از فتح خيبر، بزرگان و مالكين فدك و حوالى آن که شامل هفت قريه بزرگ، وسيع و حاصل‌خيز و داراى نخلستان‌هاى بزرگ بود، به حضور پيامبر رسيدند، و قرارداد صلحى را با ایشان امضا نمودند كه نيمى از فدك براى آن حضرت و نصف ديگر مال خودشان باقى بماند. بعد از بازگشت به مدينه، جبرئيل بر آن حضرت نازل شد و آيه شريفه «وَآتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلا تُبَذِّرْ تَبْذِيراً.[اسراء/26] حقوق خويشان و ارحام خود را ادا كن و فقرا و رهگذران بيچاره را به حق خودشان برسان و از اسراف و تبذير بپرهيز.» را بر آن حضرت خواند. سپس پيامبر خدا در مصداق ذوی القربى ـ خويشان و اقوام ـ و حق حقوق آن‌ها تامل نمود. مجدداً جبرئيل نازل شد و عرض كرد: خداوند مى‌فرمايد: «فدك را به حضرت فاطمه واگذار.»(فقه القرآن، ج 1، ص248؛ شبهاى پيشاور، ص633 «ادفع فدكاً إلى فاطمة»)
پيامبر(صلى الله عليه وآله) نيز فاطمه(عليها السلام) را خواست و فرمود: «خداوند به من امر نموده كه فدك را به تو واگذار كنم»(تفسير صافى، ج 3، ص186، تفسير نور الثقلين، ج 5 ، ص276؛ شبهاى پيشاور، ص633 «إنّ الله أمرني أن ادفع إليك فدكاً») و بلافاصله ايشان در همان مجلس فدك را به فاطمه(عليها السلام) بخشيد.

اين مطلب را بسيارى از علماى اهل سنت نیز مانند: امام ثعلبى در تفسير كشف البيان، جلال الدين سيوطى در جلد چهارم درالمنثور و نيز شيخ سليمان بلخى حنفى و بسيارى ديگر نقل كرده‌اند كه: چون آيه فوق نازل شد، پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله) فاطمه را خواست و فدك را به او عطا نمود. تا زمانى كه پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله) در قيد حيات بود، فدك همچنان در تصرف فاطمه بود و ايشان آن را اجاره مى‌داد، و مال الاجاره را به اقساط مى‌آوردند. حضرت فاطمه(عليها السلام) به اندازه قوت يك شب خود و فرزندانش، از اجاره بر مى‌داشت وبقيه را با ميل واراده خويش، درميان فقراى بنى هاشم و ساير فقرا تقسيم مى‌كرد.

برای اطلاع بیشتر می‌توانید به نوشته‌های زیر رجوع نمایید:
فدك مال شخص پيامبر بود؟
بخشش فدک به فاطمه (س) در زمان حیات پیامبر (ص)
اثبات قطعی این که فدک را پیامبر اکرم (ص) به حضرت زهرا (س) بخشید.
ابعاد مختلف غصب فدک
اسناد محکم غصب فدک
فدک مسئله‌ای سیاسی برای حفظ خلافت
پاسخ به چند شبهه درباره فدک