به فرموده امام راحل(ره) کسانیکه از درون دو مذهب شیعه و سنی، باعث ایجاد اختلافات مذهبی می‌شوند نه سنی واقعی‌اند و نه شیعه واقعی؛ زیرا نه آن سنی به سنت رسول الله(صلیاللهعلیهوآله) عمل کرده و نه آن شیعه از ائمه اطهار(علیهم‌السلام) پیروی کرده است.
امام راحل(ره)، برجسته‌ترین شخصیت در عصر حاضر بود که همواره شعار وحدت و برادری میان شیعه و سنی را سرداده و در عمل نیز آن را به اثبات رسانده‌اند و با هرگونه اختلاف‌افکنی مذهبی میان شیعه و سنی، سرسختانه به مخالفت می‌پرداختند. ایشان درباره جاهلانی که از درون دو مذهب شیعه و سنی، به ایجاد اختلاف با مذهب دیگر می‌پردازند، چنین فرمودند: «مسئله اختلاف بین پیروان دو طایفه و دو مذهب، ریشه‌اش از صدر اسلام است. در آن‌وقت خلفای اموی، و خصوصاً عباسی، درصدد بودند که اختلاف ایجاد کنند. مجالس درست می‌کردند و [به اختلاف] دامن می‌زدند. این اختلاف کم‌کم اسباب این شد که در بین عوام اهل سنت و عوام شیعه این تنافس پیدا شد؛ وگرنه، نه عوام اهل سنت به سنت پیامبر عمل کرده و می‌کنند و نه عوام شیعه پیروی از ائمه اطهار کرده‌اند. ائمه اطهار ما کوشش کردند تا این‌ها [شیعیان] را داخل در آن جمعیت [اهل سنت] کنند، با آن‌ها نماز بخوانند، به تشییع جنازه‌های آن‌ها بروند. کم‌کم قدرتمندان این کار را کردند که این دو طایفه باهم سرگرم باشند، و خودشان هر کاری می‌خواهند بکنند.»[1]
ایشان در این سخن، نه آن سنی اختلاف‌افکن را سنی واقعی می‌داند و نه آن شیعه را شیعه واقعی؛ زیرا نه آن سنی به سنت رسول الله(صلیاللهعلیهوآله) عمل کرده و نه آن شیعه از ائمه اطهار(علیهم‌السلام) پیروی و تبعیت؛ ایجاد اختلاف به نفع هیچ‌یک از دو مذهب نیست و سبب تضعیف اصل اسلام خواهد شد، چون بیشترین بهره از این اختلاف را دشمنان اسلام خواهند برد. لذا او دشمنی میان دو مذهب می‌اندازد تا مسلمانان به اختلافات مذهبی‌شان مشغول باشند و آنان بهره‌برداری خود را از این اختلاف ببرند.
پی‌نوشت:
[1]. امام خمینی، صحیفه امام، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ج6، ص94.