میزبانی تمام عیار

همه ی ما حداقل یک سفر به مشهد مقدس و یا به زیارت سایر امامان معصوم مشرف شده ایم و یا اینکه تصاویر حرم آن ها را دیده ایم. هر ساله افراد زیادی به زیارت امامشان از راه های دور و نزدیک می روند. هر کدام از آن ها با امام خود درد و دل می‌کنند و مشکلاتشان را با او مطرح می‌کنند. آیا این کار بیهوده‌ای است؟

خیر. شیعیان معتقدند امامان، نزد خداوند متعال زنده‌اند. آن‌ها شیعیانشان را می‌بینند و صحبت‌های آنان را می‌شنوند. همچنین جواب سلام ما را نیز می‌دهند. ما نیز به دلیل عدم شایستگی، از شنیدن جواب سلام آنان محرومیم. (اذن دخول حرم امام رضا علیه‌السلام). رفتن به زیارت و حرم‌ها نیز دعوتی از جانب امام معصوم است. کسی که میهمانی را به سمت خودش دعوت می‌کند، از قبل شرایط پذیرایی از او را داشته است. نیاز زائرین، گاهی آب و غذا و مکانی برای استراحت است و گاهی حل شدن مشکلاتشان. بارها و بارها دیده‌شده که زائرین حرم‌ها، مورد لطف امام معصوم واقع‌شده‌اند. این به این دلیل است که امام زنده و مرده ندارد. او حی است و ما را می‌بیند و بر دردهای ما مرهم می‌گذارد.