اعدام انسان ها آری یا نه؟

اعدام انسان ها اصلا چیز قشنگی نیست که بخواهی از آن دفاع کنی؛ در مقام دفاع نیستم و دوست ندارم کسی اعدام شود. بی شک خدای أرحم الرّاحمین خیلی مهربان‌تر است و دین رحمت نیز به کشتن انسانی رضایت نمی دهد.

پس فلسفه اعدام در اسلام و امروزه در ایران اسلامی چیست؟

اعدام در خیلی از کشور های دنیا وجود دارد و در بسیاری از جنگ ها و درگیری ها هزاران هزار بی گناه اعدام می شدند؛ اروپاییان به ظاهر مدافع حقوق بشر، هزاران انسان را با گیوتین، گردن می زدند و امروزه نیز با تزریق سم و هوا در بدن محکومین، جان آن ها را می ستانند.

دین اسلام راضی به مرگ هیچ بی گناهی نیست؛ اما با عضوی که فاسد شد، چه باید کرد؟ مگر نه اینکه در علم پزشکی برای سلامتی سایر اعضای بدن، بلافاصله عضوی که سیاه شده را قطع می کنند و کسی دکتر را برای این قطع عضو ملامت نمی کند؛ بلکه تشکر نیز می کنند.

بخشی از قوانین اعدام در اسلام مربوط به حدود است؛ کسانی که حریم امن خانواده را لگد مال می کنند و حرمت های انسانی را زیر پا می گذارند و به ناموس دیگران تجاوز می کنند، در قانون الهی سخت گنهکارند و سخت مجازات می شوند.

آیا آرامش و امنیت میلیون ها انسان مهم تر است یا آزادی تعدادی انسان هوسران؟ هرچند اسلام عزیز راه توبه را باز گذاشته و برای اثبات جرم در مسائل ناموسی، بسیار دقت می شود به گونه ای که آبروی مردم حفظ شود و کسی اتهام بی جا نزند و کمترین اعدام اتفاق می افتد.

بخش دیگری از اعدام در اسلام در قصاص قاتل صورت می گیرد؛ جان مردم عزیز است کسی حق ندارد به جان دیگران تعرض کند، انسانی که حرمت جان انسان های دیگر را نمی داند و خون بی گناهی را می ریزد باید بداند جان خودش نیز ارزشی ندارد و خانواده مقتول می توانند او را قصاص کنند؛ باز هم رأفت دین اسلام از داغدیده ها می خواهد به دیه راضی شوند و اگر ممکن است از خون عزیز خود بگذرند.

قاچاق چیان مواد مخدر و کسانی که باعث و بانی اعتیاد هزاران جوان بی گناه می شوند و خیلی از جوانان قربانی اعتیاد می شوند انسانیت خویش را نابود کرده و عضو فاسدی از جامعه می شوند برای پاکی جامعه چاره ای جز تطهیر این سوداگران نیست.

در عجبم کسانی با اعدام مخالفت می کنند که در برابر کشتار مظلومانه هزاران بی گناه در عالم سکوت می‌کنند.