قرآن کریم بعنوان آخرین کتاب آسمانی، دربردارنده تمام حقایق عالم تا قیامت است و مساله شهادت امیرالمومنین علیه السلام در قرآن، یکی از دو امری است که به سبب این جنایت، فساد بزرگ در عالم عنوان شده است.
قرآن کریم بعنوان آخرین کتاب آسمانی نازل شده از سوی پروردگار، دربردارنده تمام حقایق عالم است. قرآن می‌گوید: «وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ؛[1] و هیچ تر و خشکی نیست، مگر آنکه در کتابی روشن [ثبت] است.
حقایق عالم در قرآن موجود است و البته باید تاویل آیات را از مفسران حقیقی آن؛ یعنی اهل بیت علیهم السلام جویا شد. مساله شهادت امیرالمومنین علیه السلام که از مهم‌ترین و تلخ‌ترین وقایع تاریخ است، در تاویل بعضی از آیات قرآن منعکس شده است که به دو مورد اشاره می‌کنیم:
1. امیرالمومنین علیه السلام در انتظار شهادت
امام باقر علیه السلام، از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت می‌كند كه فرمود: من و عمویم حمزه، برادرم جعفر و پسر عمویم عبیدة بن حارث، در مورد موضوعی با خداوند عزّ و جلّ و رسول الله صلّی الله علیه و آله عهد نمودیم و به آن وفا کردیم. اصحاب من پیش‌تر از من به آن وفا نمودند و زودتر شربت شهادت نوشیدند و من پس از آنان، هرگاه كه خداوند عزّوجلّ اراده كند، به آن عهد وفا خواهم كرد. خداوند عزّوجلّ در شأن ما آیه بیست و سوم سوره احزاب را نازل فرمود: «مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَی نَحْبَهُ» یعنی حمزه، جعفر و عبیده «وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا» پس منظور از كسی كه منتظر است و هیچ تغییری نداده است، من می‌باشم.[2]
2. فساد بزرگ در عالم
امام صادق علیه السلام درباره آیه: «وَقَضَیْنَا إِلَی بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِیرًا؛[3] ما به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) اعلام کردیم که دوبار در زمین فساد خواهید کرد، و برتری‌جویی بزرگی خواهید نمود». فرمودند: «منظور از دو فساد بزرگ: قتل علی بن ابی طالب و خنجر به ران خوردن امام حسن علیه السلام است.
امام در ادامه فرمودند: «وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِیرًا» یعنی قتل امام حسین علیه السلام و مقصود از «فَإِذَا جَاء وَعْدُ أُولاهُمَا» در آیه بعد، یعنی وقتی یاری دهنده خون حسین علیه السلام بیاید و مراد از «وَكَانَ وَعْدًا مَّفْعُولًا» خروج مهدی موعود علیه السلام است و حجت قائم عَجَّلَ اللهُ تَعالَی فَرَجَهُ الشَّرِیف در میان آنهاست، وقتی قلب مؤمنان به یقین می‌رسد.[3]
اگرچه ظاهر آیه مربوط به بنی اسرائیل است، ولی امام صادق علیه السلام که عالم به حقایق و تاویل قرآن است، شهادت امیرالمومنین علیه السلام را مصداق یکی از دو امری معرفی مینماید که به سبب آن فساد بزرگ در عالم به وقوع پیوسته است.
پی نوشت
[1] سوره انعام، 59.
[2] تاویل الآیات، ج2، ص449.
[3] کافی، ج8، ص206.
قرآن دارای تاویل و تفسیر است و خود تصریح کرده است که کسی بجز خدا و راسخان در علم، به تاویل آیاتش علم ندارند. با توجه به روایات اسلامی، مقصود از راسخان در علم، اهل بیت علیهم السلام هستند.