یکی از اقدامات مثبتی که فعلا به عنوان یک پیشنهاد از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس، ارائه شده است، تعیین استاندارد برای تبلیغات مجازی در موضوع مهاجرت است.
در عصر حاضر، می‌توان ادعا کرد که القائات رسانه‌ای، بیشترین نقش را در مناسبات اجتماعی و فرهنگی مردم دارد و یک تأثیرپذیری ناخودآگاه از رسانه و فضای آن در توده مردم وجود دارد. به همین دلیل، بسیاری از کشورها، در تبلیغات رسانه‌ای، استانداردهای سختگیرانه و محکمی را الزامی کرده و بر این اساس، اولاً اجازه تبلیغ هر چیزی را نمی‌دهند و ثانیاً در موارد مجاز نیز قالب محتوای تبلیغی را بر اساس مؤلفه‌های مشخص، تأیید می‌کنند.[1]
یکی از معضلاتی که این روزها ریشه در جولان بی‌حساب و کتاب رسانه‌های غیر رسمی در جامعه ایرانی دارد، مسئله مهاجرت‌های غیرضروری و عمدتاً برخلاف تصور دقیق از مقصد است. عده زیادی از هم‌وطنان، به دلیل تأثیرپذیری از ارائه محتوای کذب رسانه‌ها از کشورهای اروپایی، تصور ذهنی خود را معطوف به شکل خاصی از محیط رؤیایی آن کشورها کرده و بر اساس این توهم تحمیل شده توسط تبلیغات رسانه‌ها، ناخودآگاه خود را در وضعیتی عقب‌مانده دیده و برای جبران این عقب‌ماندگی، تصمیم به مهاجرت به کشورهای دیگر می‌گیرند.
در اکثر موارد این‌چنینی، پس از اینکه ایران را ترک کرده و در کشور موردنظرشان حضور پیدا می‌کنند، تازه متوجه فاصله دور تصور ذهنی‌شان از واقعیت می‌شوند، درست زمانی که کلی هزینه کرده و دیگر برای برگشت به وطن هیچ انگیزه‌ای ندارند.[2]
بر همین اساس در قالب جلوگیری از اتفاقاتی این‌چنینی و نیز کنترل آمار مهاجرت‌های غیرضروری، مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی، به قوانین محتوایی در تبلیغات بازرگانی در ایران پرداخته و پیشنهاد داده است که "هرگونه تبلیغ درباره مهاجرت " ممنوع اعلام شود.[3]
پی‌نوشت:
[1]. ایرنا، https://irna.ir/xjJccn
[2]. تسنیم، https://tn.ai/11529
[3]. تابناک، https://zaya.io/y6h5s