در آیات و روایات بر حفظ کرامت انسانی و عزت نفس مومن تاکیدات بسیار شده و خداوند متعال از کارهایی که موجب آسیب دیدن آن شده و ذلت را به همراه داشته باشد، به شدت نهی نموده است:
«...وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِینَ «المنافقون/8»؛ «...عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است.»
و از چیزهایی که باعث از بین رفتن و یا خدشه بر آن شود به شدت نهی شده است. ومومنینی را که در سختی‌ها نیز عزت نفس خود را حفظ می‌کنند، ستایش فرموده است:
لِلْفُقَرَاءِ الَّذِینَ أُحْصِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ لَا یسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الْأَرْضِ یحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِیمَاهُمْ لَا یسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَیرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ «بقره/273»
(انفاق شما، مخصوصا باید) برای نیازمندانی باشد که در راه خدا، در تنگنا قرار گرفته‌اند؛ (و توجه به آیین خدا، آنها را از وطنهای خویش آواره ساخته؛ و شرکت در میدان جهاد، به آنها اجازه نمی‌دهد تا برای تأمین هزینه زندگی، دست به کسب و تجارتی بزنند؛) نمی‌توانند مسافرتی کنند (و سرمایه‌ای به دست آورند؛) و از شدت خویشتن‌داری، افراد ناآگاه آنها را بی‌نیاز می‌پندارند؛ اما آنها را از چهره‌هایشان می‌شناسی؛ و هرگز با اصرار چیزی از مردم نمی‌خواهند. (این است مشخصات آنها!) و هر چیز خوبی در راه خدا انفاق کنید، خداوند از آن آگاه است.
به ویژه در مقابل متکبرین و خصوصا متکبرین کفار این مساله اهمیت افزونتری به خود می‌گیرد. حال اگر این عزت مربوط به عموم مسلمین و از آن بالاتر مربوط به حکومت و جامعه اسلامی آن هم در مقابل کفار و دشمنان قسم خورده باشد از اهم واجبات اسلامی خواهد بود.
خدای متعال و پیامبر اسلام از موضع قدرت و علو با مشرکین حرف زده و اجازه خود نمایی به آنها را نداده‌اند:
«...أَنَّ اللَّهَ بَرِیءٌ مِنَ الْمُشْرِكِینَ وَرَسُولُهُ فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَیرٌ لَكُمْ وَإِنْ تَوَلَّیتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَیرُ مُعْجِزِی اللَّهِ وَبَشِّرِ الَّذِینَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِیمٍ «توبه/3»
«...خداوند و پیامبرش از مشرکان بیزارند! با این حال، اگر توبه کنید، برای شما بهتر است! و اگر سرپیچی نمایید، بدانید شما نمی‌توانید خدا را ناتوان سازید (و از قلمرو قدرتش خارج شوید)! و کافران را به مجازات دردناک بشارت ده!»
و به مومنین نیز دستور داده‌اند که به همه توان با آنها مقابله نمایند و در این را از مشکلات و فقر نترسند:
یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلَا یقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَیلَةً فَسَوْفَ یغْنِیكُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ إِنْ شَاءَ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ حَكِیمٌ «التوبة/28»
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! مشرکان ناپاکند؛ پس نباید بعد از امسال، نزدیک مسجد الحرام شوند! و اگر از فقر می‌ترسید، خداوند هرگاه بخواهد، شما را به کرمش بی‌نیاز می‌سازد؛ (و از راه دیگر جبران می‌کند؛) خداوند دانا و حکیم است.
حال در این زمان که ایادی استکبار دست به دست هم داده با همه مشکلات داخلی و خارجی که خود به شدت در آن گرفتار آمده‌اند، از جایگاه علو و تکبر با ایران اسلامی درافتاده‌اند و همه نوع تهدیدات نظامی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خود را با همه توان بر علیه ما به کار می‌گیرند، و همه روزه نیز اعلام می‌نمایند که ایران دچار مشکلات اقتصادی و فقر است و تحریم‌ها کار ساز بوده که این کشور را به میز مذاکره کشانده، وظیفه دولت و ملت ایران در قبال این زیاده‌گویی‌ها و فشارهای دشمن چیست؟
آیا غیر از این است که ما نیز باید قدرت و عزت ایمانی و ملی خود را با گفته و عملکردهای دقیق و حساب شده نشان دهیم بهانه‌ای برای دشمنان قسم خورده ندهیم؟
از این رو بجا بود که دولت محترم که تمام تلاش خود را در سطح جهان برای احقاق حقوق ملت مومن و شریف ایران انجام می‌دهد در مسئله توزیع سبد کالایی دقت و تدبیر لازم را می‌نمود تا چنین صفهای طولانی و تحقیر آمیز که با روح عزت و سرافرازی مومنین منافات دارد، شکل نمیگرفت.
بجاست مردم عزیز ایران نیز در نحوه دریافت این بسته‌های کالایی همکاری مناسب نمایند و حوصله به خرج دهند تا چنین صحنه‌های دلخراشی به وجود نیاید.