رهروان ولایت ـ این روزها جهان، داغدار فلسطین است و شاید ما ایرانیان بیش از هر قوم دیگری این داغ را در دل خود حس می‌کنیم. آخر ما علاوه بر اینکه با انقلاب اسلامی ۵۷ برادر‌خوانده‌ی همه‌ی نهضت‌های مقاومت علیه استکبار در جهان شده‌ایم، از فرهنگ و هنری روییده و بالیده‌ایم که همدردی و همزبانی با مظلومین و محرومین در ذات آن تنیده شده است. جهان و حتی همین سازمان ملل آمریکایی، ما را با سعدی می‌شناسند که می‌گفت:
تو کز محنت دیگران بی‌غمی/ نشاید که نامت نهند آدمی
این فرهنگ امروز ایرانی را نه فقط کنار غزه و لبنان بلکه یاور همه مظلومان جهان می‌سازد و هرچه جز این را لایق نام آدمیت و انسانیت نمی داند.
این روزها یعنی ۶۴ سال پس از اشغال فلسطین توسط دولت جعلی اسرائیل، به راستی حجم آثار هنری که در ایران و جهان برای رهایی فلسطین و آزادی مردم بی دفاع آن سرزمین تولید شده است موجی از آثار ضد اسرائیلی هنرمندان را به وجود اورده است. جنبشی خودجوش در اهالی موسیقی شکل گرفته است که به حمایت هنری و موسیقایی از غزه مطلوم می پردازد و با وجود سابقه دراز در ایران، فراتر از موسیقی ایرانی در سطح جهان و حتی در فلسطین اشغالی، در حال فعالیت است.
هنرمندان برجسته سبک‌های مختلف هنری در کشورهای مختلف جهان این روزها با تولید موسیقی و انتشار ویدیوهای مربوط به جنایات غزه به صورت خودجوش و غیربرنامه ریزی شده به جنبشی اعتراضی در موسیقی سروشکل داده اند که خود موجب تحولات جدی در موسیقی جهان شده و خواهد شد. مردم و هواداران، موزیسین های همدرد و همراه خود را از این طریق بهتر می شناسند.
هنرمندان این جنبش در کشورهای مختلف، کمپینی خودجوش و نانوشته از موزیسین های متعهد جهان را شکل داده اند. یقینا هواداران موسیقی مردمی از کسانی که در قبال این فاجعه خاموش نشسته و حنجره خود را در مقابل واقعه بسته اند، نخواهند گذشت. به راستی چقدر باید موسیقی و هنر پست و حقیر باشد که از شادمانی مردم در کنسرت ها و بلیط فروشی برای هنرفروشی تراوش کند و به صدا درآید اما بغض در گلو مانده غزه و کودکان و مادران فلسطینی را سانسور کند. آیا موسیقی ضجه در غزه و صدای فاجعه وحشیانه اسرائیل را کسی می تواند سانسور کند؟
البته همه هنرمندانی که تاکنون از سراسر جهان به این جنبش هنری پیوسته اند، لزوما به تولید اثر نپرداخته اند. اما همه اعضای این جنبش لااقل از طریق مصاحبه رسانه ای شهرت خود را در حمایت از غزه مظلوم خرج نموده اند.
در کشور ما نیز در مقابل هنرمندان برجسته و سرشناسی که از سالیان قبل تا امروز هنر و حنجره خود را برای ظلم صهیونیستی به فریاد آورده‌اند، امروز کسانی از اهالی موسیقی ما هنوز خاموش مانده اند. یقینا آنها نیز غمخوار این ظلم بزرگ هستند. چه کسی می تواند این صدای دلخراش مادران داغدار غزه را بشنود و آرام باشد؟ چه خوب است که امروز همه ستاره های هنری و موسیقی ایرانی همراه با این جنبش جهانی بار دیگر هنر مردم نواز ایرانی را پیشگام چنین جریان ها و حرکت هایی سازند.
اما در این میان کسانی هم هستند که حتی از یک مصاحبه کوتاه رسانه ای دریغ می ورزند که سال ۸۸ به شدت فعال بودند؛ نه تنها برای آنچه به زعم خود «سرکوبی مردم در خیابانهای تهران» می خواندند در «BBC» و «Manoto» به همراه خوانندگان کاباره‌ای حاضر می شدند و عکس می گرفتند بلکه در تولید و ساخت موسیقی نیز برای کمک به جنبش مغز پسته ای! فعال بودند.
همه تاسف اینجاست که امروز شوالیه های آواز مهر سکوت بر لب زده اند و در مقابل کشتار کودکان و زنان و مردم بی گناه فلسطین از گفتن یک دریغ هم دریغ می کنند.
متاسفانه امروز صدای سکوت کسانی آزاردهنده است که برای داستان ندا آقا سلطان آن همه هنرفشانی از خود نشان می دادند ولی امروز اینگونه خاموش از کنار کشتار وحشیانه اسرائیلی ها در قبال مردم مطلوم فلسطین می گذرند. دریغا ایران و ایرانی.
محسن صفایی(با اندکی تغییر)
نظرات
شجريان خبيثه كه ميگن همينه . ( شجره خبيثه)
سر پيري و معركه گيري !!!!!!
به نام خداوند عادل و حکیم
دوست عزیز امروز دل های همه ما از فجایعی که بر مسلمانان می رود خون است و همچنین با چشم خونبار به سقوط ارزشهای الهی و انسانی نشسته ایم
اما آیا من و تو نیز به مهمترین وظیفه خود که خداوند از ما می خواهد و معصومین (ع) کرارا توصیه نموده اند عمل می کنیم
مهمترین توصیه حضرت امیر در واپسین لحظات عمر گرانبارشان سفارش به تقوی بود
آیا دوستان عزیز که احساس تکلیف برای کار در حوزه رسانه ای کرده اند حواسشان به این هست که با دست آلوده نمی شود شیشه را پاک کرد
اگر در عملکردمان رعایت جنبه انصاف و تقوی را نداشته باشیم شیطان است که بهره بردار کاشته های ما خواهد بود.
وقتی که کسی را با بهانه و بی بهانه همواره از خودت برانی حداقل اتفاقی که می افتد این است که هم صدایی و هم ندایی او را از دست خواهی داد (اگر شانس بیاوری و به مقابله با تو بر نخیزد)
اگر دلتان برای دین و میهن اسلامی می سوزد به خاطر خدا حقد و کینه های خود را در عمل دخالت ندهید که توصیه الهی است و روش معصومین و بزرگان دین.
جایی که دشمنان شما و به خصوص صهیونیستها هوشمندانه تمام دنیا را با انواع ترفندها به سمت حمایت خود می کشانند شما هم تدبیر به خرج دهید و کسانی که بالقوه دشمن شما نیست را به سمت عداوت با خود سوق ندهید.
مگر مؤلفه قلوبهم را برای غیر همکیشانمان نداریم پس ما را چه شده که همکیشان خود را به دشمنی وا میداریم
چه سودی در این کار می بینید که اینگونه مصرانه پیگیر آن هستید
اگر همراه محمد رسول الله هستید باید رحماء بینهم باشید نه اشداء بینهم
شما که از ندیدن عکس العمل شجریان در مورد غزه اینقدر بر آشفته نشان می دهید چقدر از عکس العمل فرهادی برای منافع مسلمین استفاده کردید؟
یا او را بالکل سانسور کردید؟!!!
درد اگر درد دین باشد و مسلمین، باید از هر فرصتی برای کاهش آلام مسلمانان استفاده کنید نه اینکه مخالف خودتان را اگر در جایی که سرمایه گذاری تبلیغاتی !!!! کرده اید همصدای خود دیدید منکوب کنید که این نشانه بدی است و صداقت ها را زیر سوال می برد و در پیشگاه خداوند دانا از اسرار درون نیز حجتی برای این کار خود نخواهید داشت.
ممنون از نظر بلند و بالای شما ... ظاهرا بی‌اطلاعی و بی‌خبری از دسته‌گل‌های ضداسلامی شجریان، سبب شده تا این چنین بی‌محابا بتازید و حتی ما را به آلوده‌بودن هم متهم کنید! اما اشکالی ندارد! چون وظیفه‌ی ما آگاهی‌بخشی به امثال جنابعالی است تا بدانید که چرا شجریان قابل دفاع نیست. شجریان همان کسی است که در تاریخ 30مهر 1390 در مصاحبه با شبکه‌ی «صدای آمریکا» می‌گوید: « این ها هرگز با هنر کنار نمی آیند، هرگز و هرگز! همچنان که در طول 1400 سال با هنر کنار نیامدند و باز هم نخواهند آمد.» حالا بنظر شما قدمت چه چیزی به 1400 سال میرسد؟ آیا غیر از دین اسلام است؟
شجریان همان کسی است که به همراه دختر نیمه‌عریان خود (مژگان) در یک مهمانی با حضور کارکنان بهایی «بی‌بی‌سی فارسی» حاضر شد که تصاویرش در اینترنت موجود است. شجریان همان است که عکس بی‌حجاب همسر خود را در اینترنت منتشر کرد. شجریان همان است که در کنار زن معلوم‌الحالی مثل گوگوش می‌ایستد و عکس یادگاری می‌گیرد. http://fa.azadnegar.com/ho590/news/440919.html
شجریان همان کسی است که در جریان فتنه‌ی 88 با ادعای مضحک حمایت از مردم(!) اقدام به خواندن ترانه‌ی «تفنگت را زمین بگذار» کرد و با مصاحبه‌های مختلف، سعی کرد خود را حامی حقوق مردم نشان دهد. همین آقا در جریان آشوبهای انگلیس و جنبش وال استریت در آمریکا حتی یک کلمه در حمایت مردمی که توسط دولت، سرکوب میشدند به زبان نیاورد. در جریان غزه هم که بسیاری از کافران در دنیا به تقبیح اسراییل غاصب پرداختند اما جناب شجریان «حس حمایت از مظلوم» را بازهم فراموش کرد تا معلوم شود این ادعا چیزی جز یک عقده‌گشایی سیاسی و مذهبی نیست.... فکر میکنم لازم نباشد تمام مصادیق را شمارش کنم چراکه اگر درد دین و اسلام، وجود داشته باشد همین چند نمونه کافیست. خب حالا سوال من از شما این است: آیا مشکل ما با شجریان، کینه‌ی شخصی است؟ واقعا متعجبم که شما چگونه به این کشف بزرگ، دست پیدا کردید؟!
یادتان باشد که صرف خواندن یک یا چند سرود مذهبی یا انقلابی، دلیل بر ضمانت مادالعمر برای یک شخص نمیشود. شما را ارجاع میدهم به داستان آن قاری قرآن در زمان امیرالمومنین(علیه‌السلام) که جناب کمیل، آرزو کرده بود یک مویی باشد در بدن او! ... اما در مورد فرهادی، من نمیدانم این چه ربطی داشت به بحث شجریان؟ من از شجریان انتقاد کردم شما میگی چرا از فرهادی تعریف نمیکنی؟ مثل این می‌مونه که من از مضرات نوشابه حرف بزنم اونوقت شما بگی پس چرا از خوبی‌های دوغ نمیگی؟! ... ولی حالا که حرف به اینجا کشیده شد اجازه دهید از شما سوال کنم که واقعا شما اصغر فرهادی را آدم قابل دفاعی میدانید؟ کسی که با نامحرم دست میده، بازوی لخت زن اجنبی را لمس میکنه و با او روبوسی میکنه آیا آدم قابل دفاعی است که اینجوری برافروخته میشی؟... این نشانه‌ی بدی است برای کسی که خود را مدعی پیروی از قرآن میداند؟ ... و کلام آخر اینکه طبق معمول، از خود هیچ آدرسی از خود به جای نگذاشتید ... البته این رویه‌ی افرادی مثل شماست