آزادگان به وطن آبرو بخشیدند

صدای پای دلیر مردانی به گوش می‌رسد که تمام وجودشان را در طبق اخلاص گذاشته و تقدیم نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران کردند، همان کسانی که قلم از وصف شجاعت و جوانمردیشان ناتوان است، زبان از گفتن اراده پولادین و عشقشان به وطن عاجز است، مردانی که از جان و مال و زن و فرزند خود گذشتند و در مقابل دنیای استکبار و ظالم ایستادند و همچون عمه سادات زینت کبری «سلام‌الله‌علیها» طعم اسارت را چشیدند و عاقبت وطن باز گشتند.

سال 1369 آغاز ورود شیر مردانی است که با اطاعت از فرمان امام راحل وارد جنگ با تجاوز گران بعثی شدند و پس از چشیدن طعم سختی‌های نبرد و اسارت عاقبت با قدوم خود خاک وطن را معطر و خوش بو کردند.

آزادگان جوانمردانی هستند که با صبر و استفامت خود به وطن آبرو بخشیدند، جوانی خود را در راه دفاع از دین و آیین الهی و ناموس خود و دیگران گذاشتند و با تمام وجود خود به آیات قرآن کریم عمل کردند؛ چراکه خداوند در قرآن می‌فرماید:
«انْفِرُوا خِفافاً وَ ثِقالاً وَ جاهِدُوا بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ ذلِكُمْ خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ" [سوره توبه آیه 41] همگى به سوى میدان جهاد حركت كنید سبكبار باشید یا سنگین بار! و با اموال و جان‌هاى خود، در راه خدا جهاد نمایید این براى شما بهتر است اگر بدانید! »

فرزندان این کشور به خوبی دریافته بودند که راه رسیدن به رضاى خدا و سعادت جاویدان و انواع نعمت‌ها و مواهب الهى در این نهضت مقدس عمومى و فداكارى همه جانبه است، لذا با طیب نفس و رضایت خاطر همه لذت‌های مادی و دنیایی را پشت سر گذاشته و به خاک جبهه‌ها بوسه زدند، لذا عده‌ای شربت شهادت نوشیده و به ملکوت اعلی پیوستند و عده ای نیز در دام دشمن گرفتار شده و به اسارت رفتند، به هر حال هر دو گروه به سعادت بزرگی دست یافتند که خداوند در قرآن کریم به آن اشاره کرده و می‌فرماید:
«الَّذینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی‏ سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ" [سوره توبه آیه 20] آن‌ها كه ایمان آوردند، و هجرت كردند، و با اموال و جان‌هایشان در راه خدا جهاد نمودند، مقامشان نزد خدا برتر است و آنها پیروز و رستگارند!»

ایرنیان با غیرت وقتی مشاهده کردند دشمن جاه طلب و ظالم قصد دست اندازی به وطن و ناموسشان را دارد، چکمه‌های سربازی را به پا کرده و سربند یا حسین بر سر بستند و  برای جلوگیری از آلودگی و فساد زمین، محفوظ ماندن دین خدا، جلوگیری از ستمگری و دفاع از مظلومان و به تعبیری برای مقابله با هر آنچه مانع کمال، رستگاری و سعادت انسان است به جبهه رفتند، و به خاطر همین غیرتشان به بهشتی رسیدند که پیامبر خدا آن را وعده داده و می‌فرماید:
«برای بهشت دری است که به آن باب مجاهدان گفته می‌شود و آن در برای جهاد کنندگان باز است و آنان در حالی که شمشیرهای خود را به دست گرفته‌اند از آن عبور می‌کنند. در حالی که مردم در جایگاه حساب ایستاده‌اند و فرشتگان ورود آن‌ها را تبریک می‌گویند.
و باز در ادامه فرمود: پس هر که جهاد را واگذارد، خداوند لباس زبونی و ذلت بر تن او کرده و تنگ دستی در زندگی و هلاکت در دین را نصیب وی گرداند. همانا خداوند بی نیازی و سر افرازی امت مرا به سم اسب‌ها و دسته‌های نیزه هایشان قرار داده است.» [1]

ما نیز به پاس سپاس و تشکر از این مردان خدا سعی می‌کنیم از اهداف و آرمان‌های این عزیزان تا پای جان دفاع کرده و با تمام وجودمان در مقابل هجمه‌های فرهنگی و... دشمن ایستادگی کنیم تا ضمن رضایت این شیر مردان عزیز به رضایت خداوند سبحان برسیم.

...................................
پی نوشت‌ها:
[1]. « لِلْجَنَّةِ بَابٌ یُقَالُ لَهُ بَابُ الْمُجَاهِدِینَ یَمْضُونَ إِلَیْهِ فَإِذَا هُوَ مَفْتُوحٌ وَ هُمْ مُتَقَلِّدُونَ بِسُیُوفِهِمْ وَ الْجَمْعُ فِی الْمَوْقِفِ وَ الْمَلَائِكَةُ تُرَحِّبُ بِهِمْ فَمَنْ تَرَكَ الْجِهَادَ أَلْبَسَهُ اللَّهُ ذُلًّا فِی نَفْسِهِ وَ فَقْراً فِی مَعِیشَتِهِ وَ مَحْقاً فِی دِینِهِ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَعَزَّ أُمَّتِی بِسَنَابِكِ خَیْلِهَا وَ مَرَاكِزِ رِمَاحِهَ»[ أمالی الصدوق، ص: 578]