مگر می شود بدون نزدیکی وآمیزش کسی بچه دار بشود؟
مردانی هستند که نطفه شان کم می باشد و یا طوری ضعیف هست که نیازمند تقویت نطفه مرد در خارج از رحم زن، ودر آزمایشگاه می باشد. بعد از طی مراحل آزمایشگاه ، آن را در رحم همسرش تلقیح میکنند.
حکم شرعی این عملیات چیه؟
آیا لقاح آزمایشگاهی در صورتی که اسپرم و تخمک از زن و شوهر شرعی باشند، جایز هست؟
برفرض جواز، آیا جایز است این کار توسط پزشک اجنبی صورت بگیرد ؟ و آیا فرزندی که از این طریق بدنیا می آید ملحق به زن و شوهری هست که صاحب اسپرم و تخمک هستند؟
همه مراجع:
عمل مذکور به خودی خود، اشکال ندارد ولی واجب هست از مقدمات حرام مانند لمس و نظر، یا گرفتن منی از راه حرام، اجتناب شود. و کودکی که از این طریق متولد می شود ملحق به زن و شوهری است که صاحب اسپرم و تخمک هستند.
حضرت امام ره اضافه میکنند که این گونه لقاح باید با رضایت زن باشد.
آیت الله مکارم می فرمایند که بچه حلال زاده و تمام احکام فرزند مثل ارث و نفقه و غیر آن، را دارد.
آیت الله سیستانی:
این کار نباید مستلزم نگاه به جایی که دیدن آن حرام هست و لمس قسمتی از بدن که لمس آن حرام هست، باشد. و جز شوهر جایز نیست کسی این کار را انجام دهد مگر در موارد ضرورت مانند اینکه بچه دار شدن برای او حرجی باشد هر چند از جهت سرزنش دیگران و راهی برای حامله شدن بجز این راه نباشد.
پی نوشت: رساله مراجع (جامعه مدرسین) ، استفتاء ات مقام معظم رهبری