موضوع خوب برای آسیب شناسی تأخیر ازدواج جوانان هستم!

سلام. پسری هستم که امسال به مرز سی و پنج سالگی رسیدم و هنوز ازدواج نکردم. اگه بخواین من رو بررسی کنید یه موضوع خوب واسه آسیب شناسی در خصوص تأخیر ازدواج جوانان هستم. تهران به دنیا اومدم و بزرگ شدم. برای لیسانس  گرفتن توی دانشگاه دولتی رفتم شهرستان، برای فوق لیسانس توی شهر دیگه، برای کار مدتی تو شهری دیگه و سربازی هم شهرستانی دیگه. الان پنج شش ساله که تهران آروم گرفتم. اینها رو واسه این عنوان میکنم که بگم تجربه های گوناگونی از سر گذروندم و تا حد خودم آدم پخته ای شدم. در عین حال که دور از خانواده می­تونستم گرفتار خیلی پلیدی ها بشم ولی خب، در حد بضاعتم دنبال تجربه های کاری و درسی و درس آموزی از زندگی بودم. بنابراین آدم با تجربه­ای واسه زندگی مشترک هستم ولی چون مجرد هستم مثل شناگر بی آب می­مونم. یکی دو ساله که دیگه انگیزه­ای واسه ازدواج هم واسهام نمونده. چند تا بدی توی ذهن من شکل گرفته. این ذهنیت­های بد مانع مشتاق بودن و پا پیش گذاشتن واسه ازدواج شدن.
 اگه یه زمان کسی رو ببینم و در من انگیزه برای ازدواج بتونه ایجاد بکنه تا من اون شخص رو واقعا بخوام باید اون طرف واقعا چیزی در چنته داشته باشه تا من بگم آها... این خصلت به درد من می­خوره. این به من کمک می­کنه. چیزی که توی خیلی از دخترهایی که بهم معرفی کردند ندیدم. دخترهایی که از پسر هزار تا توقع مالی و احساسی و توجه دارن ولی خودشون تنها هنرشون نق زدن و آدم و عالم رو مقصر کردنه؛ طوری که آدم احساس می­کنه که دنبال یه نفر می­گردن تا براشون نوکری کنه! به د خترها نمی­تونم اعتماد کنم. نه از این بابت که با کسی بودن و مخفی کنند یا از این دست چیزها. بلکه از این بابت که با بی منطقی­هایی که از برخی دخترها دیدم و بعد اصرار به رفتار غلطشون و مقصر دونستن بقیه و مبرا دیدن خودشون، برام گاهی وحشتناک جلوه می­کنه
این عوامل بعلاوه خیلی مسایل ریز که باز کردن اونها خودش یه کتاب میشه باعث شده که فکر دنبال ازدواج بودن رو از سرم به در کنم و بر خلاف گذشته دیگه دخترهایی رو که بهم معرفی می­کنن نمی­بینم. خسته شدم از بابت گرفتن وقت بقیه و خودم. گذاشتم تا خودش پیش بیاد. با این که می­دونم که واسه خیلی کارها دیگه سن بالا رفته و خیلی مسایل که این برهه از سن و زندگی به همراه خودش داره. مثل هر برهه ­ی دیگه­ای از زندگی که شرایط و خواص خودشون رو دارن. یه بدی دیگه­ای هم که روش مصمم شدم اینه که ما چون اصالت گیلانی داریم، دلم می­خواد همسرم هم از این فرهنگ باشه. به همین خاطر این پیش شرط هم شده فیلتر دخترهایی که بهم معرفی می­کنن تا هر چی بیشتر از فضای ازدواج دور بشم. به این نتیجه رسیدم که با قرار گذاشتن و دیدارهای کور به نتیجه ای نمی­رسم. تا هر چی پیش بیاد.