متشابهات

قرآن کریم به‌عنوان منبع فیض الهی جهت هدایت بشر، اوصافی مانند: «کتاب مُبين»، «نور» و «تبيان کل شيء»، دارد؛ یعنی کتاب هدايت در مقام هدایت دارای چنين اوصافی است. برهمین اساس از مردم عادی گرفته تا متخصصین، می‌توانند از معارف آن بهره ببرند؛ هرچند فهم برخی آیات، تخصص می‌طلبد و تبیین آن بر عهده‌ی متخصصان تفسیری می‌باشد و از عهده‌ی مردم عادی خارج است.

آیات بر دو دسته اند: مفهوم قسمتی از آیات روشن استکه آنها را «محکمات» می‌گویند. قسمتی از آیات به خاطر بالا بودن سطح مطلب مانند بحث از قیامت و صفات خدا، نیاز به سرمایه علمی دارد، آنها را «متشابهات» گویند

قرآن کریم با استفاده از آسان ترین روش ها مثل بیان داستان، ضرب المثل و...بالاترین معارف را برای پندگیری بندگان بیان کرده است، ونیز برای اینکه کسی دچار فهم نادرست از آیات نشود، کسانی را به عنوان مبیّن و مفسّر مشخّص کرده است که یکی از مهم ترین ویژگی این افراد بیان آیات متشابه و فهم درست آنهاست همان طورکه  آیه مذکور نیز  علم آیات متشابه را به خداوند و راسخون در علم اختصاص داده است.  

در قرآن آیات متشابهی وجود دارد که راسخان در علم، تفسیر آنها را بلد هستند. ولی کسانی که در قلبهایشان انحراف است، با تفسیر نادرست آنها، گمراه شده و گمراه می‌کنند.

قرآن کریم بر اساس زبان عربی وبر اساس معیار ادبیات عربی به بهترین وجه فصاحت وبلاغت نازل شده است وهیچ گونه ابهام وپیچیدگی در آن نیست وآنچه به عنوان مبهمات در قرآن کریم از آن یاد می شود با مراجعه به کتب لغت وتفاسیر،به راحتی رفع ابهام می شوند. 

منظور" آياتٌ مُحْكَماتٌ" آياتى است كه مفهوم آن به قدرى روشن است كه جاى گفتگو و بحث در آن نيست و متشابهات قرآن يعنى آياتى كه معانى آن در بدو نظر پيچيده بوده و احتمالات متعددى در آن م ى‏رود، اگر چه با توجه به آيات محكم، تفسير آن ها روشن است.