اندر حکایت شهرک های طلاب

آپارتمان نشینی یکی از شیوه های رایج زندگی امروز به شمار می رود.

مشاغل و اصناف مختلف به جهت هم فکری و هم فرهنگی، تمایل زیادی به تشکیل مجتمع های صنفی دارد. به عنوان نمونه می توان به مجتمع های مسکونی معلمان، پزشکان، کارمندان و کارگران اشاره کرد.

طلاب و روحانیون نیز یکی از این صنف ها هستند که حساسیت شدید در ایشان بر عدم سکونت غیر طلبه در مجتمع هایشان نشان از نگاه صنفی به این مجتمع هاست.

این مساله به تاسیس شهرک های اختصاصی طلاب نیز کشیده شده است.