وظیفه دولت های اسلامی در مورد عراق
حوادث مصیبت بار عراق اكنون به حدی رسیده است كه جا دارد هر انسان مسلمان یا برخوردار از عواطف انسانی را به شدت مصیبت زده و نگران سازد. كشتار كودكان و زنان و غیرنظامیان در تعداد هزاران، اعدام مجروحان، دستگیری افراد بی گناه، ویران كردن خانهها و مساجد و عبادتگاهها، شكستن حریم خانوادهها كه در مقیاسهای شگفت آور در فلوجه صورت گرفته، خواب را از چشمها و راحت را از دلها میزداید. اكنون پس از فلوجه سخن از تكرار فاجعه در موصل، سامرا، بعقوبه و شهرهای دیگر است و این همه جنایت فقط با این بهانه از سوی اشغالگران توجیه میشود كه گروهی تروریست در میان مردم اند. آیا وجود تروریست در میان مردم - اگر این ادعا كه جداً مورد تردید است، راست باشد - مجوّز كشتن بیگناهان و بی درمان گذاشتن مجروحان و بدون آب و غذا رها كردن كودكان است؟
كسانی كه لغو حكم اعدام برای جنایتكاران را از افتخارات خود میشمرند چگونه حاضرند اعدامهای دسته جمعی بیگناهان را با خونسردی تماشا كنند؟ دولتهای اسلامی و عربی چگونه حاضرند نقش ناظر بی تفاوت ایفا كنند؟ ندای یاللمسلمین خانوادهها و مردم از عراق به گوش میرسد، آیا این به دولتها و ملتها تكلیف نمیكند كه در برابر این ظلم بزرگی كه از سوی مستكبرین حربی بر جمعی مسلمان مظلوم میرود، حداقل صدا به اعتراض بلند كنند؟
اینجانب از امت اسلامی در هر یك از نقاط جهان بویژه از دولتها و مجامع و نخبگان مسلمان و عرب انتظار دارم كه به وظیفه خود در این دورانی كه برای امت اسلامی سرنوشت ساز است، عمل كنند. ولاحول ولاقوة الاباللَّه. (1)
فعالیت هستهای را مطلقاً تعطیل نخواهیم كرد
* آمریكاییها و دیگر قدرتها یقین دارند كه جمهوری اسلامی ایران بدنبال سلاح هستهای نیست، اما این مسائل بخشی از مجموعه فشارها است تا ایران از فناوری هستهای و دانش برتر خود كه بومی میباشد و از درون ملت جوشیده صرف نظر كند. همانطور كه مسئولان بارها گفته اند، جمهوری اسلامی ایران فعالیت هستهای خود را مطلقاً تعطیل نخواهد كرد و این خط قرمز ما است.
گزیده سخنان مقام معظم رهبری
11:36 - 1394/05/15