- اخلاق حسنه و خوش رفتاری با زیردستان ازجمله سفارشاتی است که مورد تاکید پیشوایان دینی برای مسئولین در قبال مردم و زیردستان آنها شده است و از جمله مصادق نام نیک که بعد از مرگ باقی می ماند همین اخلاق حسنه می باشد.
کار خوب و نیک انجام دادن از جمله حسناتی است که هم باعث خشنودی اطرافیان می گردد و هم موجبات خشنودی خداوند را فراهم می کند، از جمله مصادیق کار خوب و حسنه را می توان به خوش خلقی و احترام به دیگران نام برد. یکی از ملزومات کار و فعالیت اجتماعی برخورد نیکو و حسنه با مردم می باشد که هر فردی باید این امر را سرلوحه‌ی زندگی خود قرار دهد بعنوان مثال در چند ماه گذشته یکی از پرطرفدارترین کلیپ ها که بسیار در فضای اینترنتی گسترش یافته است، مراسم تودیع شهردار خلخال است که در پایان مراسم، کارمندان در فضای شدیداً احساسی و با چشمانی اشکبار با علی علایی شهردار سابق این شهر خداحافظی می کنند. این نشان از رفتار حسنه و برخورد نیکوی یک رئیس با کارمندان خود است. لذا آنچه که از انسان به نیکویی یاد و ماندگار می شود، نام نیکوست که نتیجه‌ی برخورد ما با دیگران است.
امیرالمومنین علی(علیه السلام) در این مورد می فرمایند: «با مردم آنچنان معاشرت کنید که چون بمیرید، بر مرگ شما اشک ریزند و آنگاه که زنده اید به شما عشق ورزند.» [1]
امام علی(علیه السلام) در نوع برخورد با کارمندان و زیر دستان در مورد خوش رفتاری با آنها می فرمایند:
1ـ «هنگامی که تحیتی به تو می گویند به صورتی بهتر از آن پاسخگو باش و هنگامی که هدیه ای به تو می فرستند با بهتر از آن جبران کن.» [2]
2ـ «بپرهیز از منت نهادن بر رعیت به احسان و کار مثبتی که انجام داده ای، بیش از انچه انجام داده ای کار خود را بزرگ مشمار.» [3]
پی نوشت:
1). «خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُم»، شريف الرضى، محمد بن حسين، نهج البلاغة (للصبحي صالح)، هجرت، قم، چاپ اول، 1414 ق، ص470.
2). «إِذَا حُيِّيتَ بِتَحِيَّةٍ فَحَيِّ بِأَحْسَنَ مِنْهَا وَ إِذَا أُسْدِيَتْ إِلَيْكَ يَدٌ فَكَافِئْهَا بِمَا يُرْبِي عَلَيْهَا»، همان، ص479.
3). « إِيَّاكَ وَ الْمَنَ عَلَى رَعِيَّتِكَ بِإِحْسَانِكَ أَوِ التَّزَيُّدَ فِيمَا كَانَ مِنْ فِعْلِك»، همان، ص 444.