علم غیب و خوردن سم

07:05 - 1398/04/01

پیامبر و ائمه اطهار(علیهم‌السلام) در برخورد با مردم مانند یک شخص عادی برخورد کرده و علم غیب خود را نادیده می‌گرفتند.

شبهه: زن یهودی به پیامبر(ص) سم داد و مسموم شد و مرد، او خودش را نتوانست نجات دهد، چطور تو را نجات بدهد!

پاسخ: بدون شک پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) از غیب آگاهی داشته است و از آینده، توسط علمی که از جانب خداوند متعال به او عطا میشد، باخبر بوده است.[1] حال اگر سوال شود: اگر پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) علم غیب دارد، چرا توسط آن زن یهودی مسموم شد؟ در پاسخ باید گفت: این سوال شبیه تمام سوالاتی است که در مورد ائمه اطهار(علیهم‌السلام) پرسیده می‌شود که اگر از مرگ خود و نحوه آن آگاهی داشته‌اند چرا مانع آن نشده‌اند؛ پاسخ این است که امور دنیا باید از راه طبیعی و از اسباب عادی آن طی شود، نباید کاری خارق‌العاده پیش بیاید تا جلوی اختیار و عمل‌کرد برخی انسان‌ها گرفته شود؛ پیامبران و ائمه اطهار(علیهم‌السلام) برای هدایت مردم به اختیار خود آمده‌اند، باید آنان خود مسیر زندگی خویش را تعیین کرده و خود تصمیم بگیرند، لذا پیامبر و ائمه اطهار(علیهم‌السلام) هیچ‌گاه کاری که با اختیار آنان منافات داشته و آن‌ها را مجبور کند، انجام نمی‌دادند، تا مسیر هدایت اختیاری مردم طی شود. لذا این بزرگواران در برخورد با مردم مانند یک شخص عادی برخورد می‌کردند و علم غیب خود را نادیده می‌گرفتند؛ بنابراین در اکثر موارد وظیفه داشته‌اند که تنها از طریق اسباب و علل عادی که در اختیار همه مردم حتی دشمنان است خطرات را دفع کرده و با دشمن مبارزه نمایند و به نتیجه آن راضی باشند. چرا که اگر اداره امور، خارج از جریان عادی اسباب و عللی باشد و خداوند از راه معجزه اولیای خود را بر دشمنان پیروز نماید، دنیا دیگر دار تکلیف و امتحان و اختیار نخواهد بود.
_____________________________________
پی‌نوشت
[1]. برای مطالعه به این مطلب و این مطلب مراجعه کنید.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
4 + 2 =
*****