ویروس فرصت ساز؛ سفر به درون

ابتلای جدید که منجر به تعطیلی بسیاری از کلاس‌ها، مدارس و برنامه‌ها به ویژه در ماه رجب شد، فرصت خوبی است برای تک تک ما انسان‌ها جهت خلوت، توجه، تدبر و تفکر در احوالات و سلوک و رفتار فردی و اجتماعی و بازنگری در برنامه‌های آینده خودمان است.
بی شک دنیای درون انسان‌ها، دنیای بزرگی است. هستیِ بزرگ‌تر و پیچیده؛ چه بسا انسان با افکار اشتباه و توهمات و وسواس‌هایی که در آن، زندانی شود و در آن بماند ... و زندانبان خود شود. مگر آنکه از این توهمات و افکار غلط و شیطانی خارج شود که در این مرحله، انسان از خودش سفر می‌کند و هجرت می‌نماید، ولی سفری نه به بیرون که از آنجا پیش‌تر سفر کرده بود و نه به دورتر از خودش که سفری به نزدیک‌تر از خودش به او و سفری به نامحدود آگاه مهربان!
پ. ن به جوانان: خوب است در این فرصت بوجود آمده، کمی بیشتر به ملاک‌ها و انتخاب‌هایمان فکر کنیم. روی کاغذ بیاریم و ببینیم ملاک‌های اصلی و فرعی‌مان چیست؟ آیا این ملاک‌های مان درست هستند؟ خدا را کجای این معادله قرار دادیم؟ چقدر برای به دست آوردن چیزی تلاش کردیم؟ چقدر از دیگران برای رسیدن به هدفمان کمک خواستیم؟ واقعا چقدر به خدا ایمان داریم؟ و ...
پ. ن به والدین: وقت آن نرسیده که کمی از سختگیری‌های بیجای مادی بگذریم؟ مگر ما والدین هنگام ازدواج خودمان، چقدر امکانات مادی داشتیم که الان از جوان امروزی چنین توقعات مالی غیرواقی را برای ازدواجش داریم؟ به نظرتان آیا ما والدین در شکل گیری یک جامعه سالم و عاری از فساد نقشی نداریم؟ چگونه ممکن است که به خدا توکل می‌کنیم که فرزندانمان، عاقبت به خیر شوند، ولی حاضر نیستیم مقدمات عاقبت به خیری را برای فرزندانمان فراهم کنیم؟ واقعا چقدر به خدا ایمان داریم؟ این روزها فرصت خوبی برای بازنگری ...
نظــــــــــــــــــر شمــــــــــــــــــــا چیـــــــــــه؟