محور شبهه بر روی کلمه «مستاجرات» است. شبهه‌افکن کلمه «مستاجرات» را به "زنان کرایه‌ای" ترجمه می‌کند، در حالی‌که این خیانت در ترجمه است.
شبهه: در نزد شیعه، زنی که متعه می‌شود زن کرایه‌ای است؛ چون از امام صادق(علیه‌السلام) در مورد ازدواج موقت پرسيده شد که آيا فقط بايد چهار زن باشد؟ ایشان گفت: خير، با ١٠٠٠ نفر از اين زنان ازدواج کن، زيرا اين‌ها کرايه‌ای هستند.
اولا: سند روایت ضعیف است؛ علامه مجلسی(رحمه‌الله‌علیه) در بررسی سندی این حدیث می‌نویسد: «روایت از نظر سندی، مجهول است.» این روایت با همان سند موجود در کافی، در کتاب‌های «استبصار»، «تهذیب الاحکام» و «وسائل الشیعه» نیز ذکر شده که طبیعتا حکم‌شان همان است.
ثانیا: متن حدیث این‌گونه است: «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام: قَالَ: ذُكِرَ لَهُ الْمُتْعَةُ أَ هِيَ مِنَ الْأَرْبَعِ ؟ قَالَ تَزَوَّجْ مِنْهُنَّ أَلْفاً فَإِنَّهُنَّ مُسْتَأْجَرَاتٌ» محور شبهه بر روی کلمه «مستاجرات» است. شبهه‌افکن با حیله‌گری تمام و با استفاده از عنصر مغالطه، کلمه «مستاجرات» را به "زنان کرایه‌ای" ترجمه می‌کند در حالی‌که این خیانت در ترجمه است.
«مُسْتَأْجَرَاتٌ» از ریشه "أجر" است که به معنای مهریه است، چنان‌که شواهد متعددی از این معنا در قرآن و منابع شیعه و سنی وجود دارد. قرآن در این باره می‌فرماید: «فَمَا إِستَمتَعتُم بِه مِنهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَةً [نساء/24] زنانی را که متعه نمودید مهرشان را به عنوان فریضه [واجب] بپردازید.» این‌جا مستأجرات به معنای این است که اجر و مهر آن زنان واجب است که داده شود، چراکه زنان ارزشمندند و در قبال ازدواج موقت، باید به آنان مهریه بپردازند. سرخسی از علمای اهل سنت پس از ذکر این آیه می‌نویسد: «مهریه، اجر نامیده شده است».
_________________________________________
لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/140633