معرفت، شناخت و حیای حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، وی را بر آن داشت که از اسماء بنت عمیس درخواست تابوتی کرد که حتی بعد از مرگ، حجم بدنش مشخص نباشد.
هر چند انسان بعد از مرگ، مأمور به تکلیف نیست؛ ولی شخصیتی مانند حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها برای بعد از مرگ نیز نگران مشخص شدن حجم بدن خویش است و این امر از چنین شخصیتی بعید نیست.
نگرانی حضرت هنگام تشییع جنازه
اسماء بنت عمیس می‌گوید که روزهای آخر زندگانی حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها با او بودم. روزی من را به یاد کیفیت حمل جنازه توسط مردم انداخت و با ابراز نگرانی فرمود: چرا جنازه را روی تخته‌ای می‌گذارند و بالای دست مردان حمل می‌کنند؟! سپس فرمود: «إِنِّي قَدِ اسْتَقْبَحْت مَا يُصْنَعُ بِالنِّسَاءِ، أَنَّهُ يُطْرَحُ عَلَى الْمَرْأَةِ الثَّوْبُ فَيَصِفُهَا لِمَنْ رَأَى»؛ «من بسیار زشت می‌دانم که جنازه زنان را پس از مرگ روی تابوت سرباز گذاشته و بر روی آن پارچه‌ای می‌اندازند که حجم بدن را برای بیندگان نمایش می‌دهد». سپس فرمود که من را بر روی تابوت چنانی نگذارید و بدن مرا بپوشانید که خدا تو را از آتش جهنم باز دارد. اسماء بنت عمیس می‌گوید: خدمت آن حضرت توضیح دادم که در سرزمین حبشه، تابوتی برای حمل جنازه‌ها درست می‌کنند که بدن میت را می‌پوشاند و سپس به وسیله چوب‌های تر و شاخه‌های نازک درخت، شکل و قیافه آن را ترسیم کردم. حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها بسیار خوشحال شد و فرمود: «برای من تابوتی مثل آن درست کن و من را با آن بپوشان، خدا تو را از آتش دوزخ حفظ کند».[1]
آری! این روش و رفتار دختر یگانه پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است که به خاطر معرفت و شناختی که دارد، بالاترین مقام انسانیت را از آن خود کرد و به تمام زنان عالم، درس انسانیت و حیا را آموخت و بر پیروان این بانوی نمونه است که دست‌کم وظیفه انسانی خود را نسبت به رعایت حجاب در حیات خود در حد امکان به کار گیرند.
پی‌نوشت:
[1]. اربلی، علی‌بن عیسی، کشف الغمة، بنی‌هاشمی، ج1، ص503.