رهروان ولایت ـ امین می‌گفت: من در نانوایی کار می‌کنم. صاحب نانوایی می‌گوید که وزن نان را کمتر دربیاور زیرا با هشت‌سر عائله و این قیمت نان برای من صرف نمی‌کند یعنی کم‌فروشی می‌کند. آیا دستمزدی که من می‌گیرم حلال است یا حرام؟
راننده‌ی تاکسی می‌گفت. بعضی از همکاران در تاکسی‌مترشان دست برده‌اند و کرایه را بیست درصد گران‌تر از مسافر می‌گیرند و مسافرین هم از این موضوع خبر ندارند و کرایه را طبق تاکسی‌متر پرداخت می‌کنند. وقتی این موضوع را به همکاران تذکر می‌دهم که این حق‌الناس است، آن‌ها می‌گویند: با این خرج‌های بالا و کرایه‌خانه‌های نجومی چاره‌ای جز این نداریم. البته بعضی مواقع من خودم وسوسه می‌شوم که به خاطر سختی زندگی این کار را بکنم ولی وقتی یاد دینی می‌افتم که به گردن من می‌آید از این کار پشیمان می‌شوم و از شر شیطان به خدا پناه می‌برم .اما نگران همکارانم هستم...
محسن می‌گفت: پدر من کشاورز است و من در کنار درس خواندن به پدرم کمک می‌کنم. موقع فروش محصولاتمان که می‌شود رسم است که میوه‌های خوب را روی جعبه می‌چینند و میوه‌های نامرغوب را زیر جعبه می‌چینند. من از پدرم خواستم که میوه‌ها را درجه‌بندی کنیم ولی پدرم می‌گوید که کسی میوه‌های درجه‌دو را از ما نمی‌خرد. ما مجبوریم که این کار را بکنیم. درجایی خوانده بودم که حضرت علی علیه‌السلام در بازار مردم را از این کار نهی کرده بود. حالا که همه‌ی فروشندگان محصولاتشان را این‌طوری می‌فروشند، آیا کار پدر من ایرادی ندارد؟
سؤالاتی از اقشار مختلف جامعه، درباره‌ی حرام حلال بودن کارشان بود. حال در پاسخ این افراد باید گفت: که ما به تعداد مشاغل کشورمان از این مشکلات داریم. یعنی این مشکل به کشاورز، تاکسی و نانوایی ختم نمی‌شود.
ما همه یک موجودی هستیم که دو تا ارتباط اساسی داریم : ارتباط باخدا و ارتباط با مردم. مهم تأخیر و تقدم این روابط است. اگر اول ارتباطمان را با مردم دیدیم می‌گوییم : چون آن‌ها به نحوی دارند سر مردم را کلاه می‌گذارند من هم می‌خواهم سر آن‌ها کلاه بگذارم.
راننده تاکسی می‌گوید که صاحب‌خانه از من اجاره‌ی زیاد می‌گیرد من هم تاکسی‌متر را دست‌کاری می‌کنم. ما باید اول رابطه‌مان را باخدا ببینیم. آیا خدا برای ما کم گذاشته است ؟ اگر ما رعایت کنیم خدا به ما برکت نمی‌دهد؟
خداوند متعال در حدیث قدسی می‌فرماید: اگر تو بندگی کنی من بر خودم واجب می‌بینم که تو را از مشکلات رد کنم. پس قبل از هر کس دیگری ما اول رابطه‌مان را بت خدا ببینیم.[1]
حضرت علی علیه‌السلام می‌فرماید: آيد زماني که سه چيز در ميان مردم گم و نابود می‌شود : 1.درهمی(مراد آر درهم پول امروزه است) از مال حلال به دست نمی‌آيد و حلال‌خوری از بين رود. 2. زبان راست‌گویی در ميان مردم از بين رود و جزء دروغ نگويند.3.دوستی که بتوان به او اعتماد کرد و موجب آرامش و آسايش آدمی باشد يافت نشود.[2]
امام علي علیه‌السلام: کسي که در مقابل شيفتگان دنيا اظهار ذلت کند و براي دلباختگان مال و مقام تن به ذلت و خواری دهد با اين عمل جامه تقوی و عزت را از خود درآورده است.[3]
امّا کسی که نیّت خوب داشته باشد کارهایش به‌خوبی انجام می‌گیرد؛ و کسی که خوب کار کند، ماشین، صاحب‌خانه و ... خوب گیرش می‌آید. خداوند چه زیبا می‌فرماید: «وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا، [سوره طلاق/ آیه 2]؛ (به یادآورید که)؛ و از جايى كه حسابش را نمىكند به او روزى مىرساند و هر كس بر خدا اعتماد كند او براى وى بس است خدا فرمانش را به انجام رساننده است به‌راستی خدا براى هر چيزى اندازهاى مقرر كرده است» اگر ما نخواهیم رابطه‌ی مان را باخدا تنظیم کنیم اول به خودمان ظلم کرده‌ایم...
در همه مشاغل کارهای حرامی وجود دارد که بتوان آن‌ها انجام داد. سعادت و خوشبختی این نیست که ما با حرام پول بیشتری به دست بیاوریم. سعادت و خوشبختی این است که رابطه‌ی تو باخدا باشد و پایت را در کار حرام نگذاری. دیگر اینکه سعی کن خودت را با آدم‌ها نبینی، اول خودت را باخدا ببینی. این می‌شود دغدغه‌ی دین و خدایی.
اگر ما در کاری خدا را ناظر ببینیم و رابطه‌ی مان را باخدا درست کنیم این می‌شود دغدغه‌ی دینی و به برادرم هم تذکر می‌دهم. دغدغه‌ی دینی یعنی اینکه آخرتی هم هست و باید از همین دنیا چشممان را به آخرت بازکنیم. نگاه دینی یعنی اینکه آخرت را باور کنم و نگاه به آخرت را در زندگی‌ام تنظیم کنم. والا در هر شغلی احتمال وسوسه‌ی شیطان وجود دارد.
-------------------------------
پی‌نوشت:
[1]: [حدیث قدسی/امام خمینی]
[2]: [آثار الصادقين جلد 21 صفحه 344]
[3]: [الحديث جلد 2 صفحه 36]
نظرات
چون هنوز به خدا و روز قیامت ایمان نیاورده. و الاچنین چیزی رو ازش نمیخواست.