حرکت امام حسین در کلام رهبری

رهبر فرزانه انقلاب امام خامنه‌ای(حفظه‌الله) در 13 تیر ماه 1390 به مناسبت روز پاسدار در دیدار جمعی از نیروهای سپاه پاسداران به تشریح ابعادی از قیام امام حسین(علیه‌السلام) و گوشه‌هایی از عظمت حرکت حضرت و معنای پاس‌دار پرداختند؛ ایشان در این سخنرانی فرمودند: «معنای پاس‌داری با همه‌ی ابعاد آن، با همه‌ی ابزارها و وسائل ممکن، در وجود مقدس سیدالشهداء(سلام‌الله‌علیه) متجسد است؛ نه این‌که دیگران نکردند یا نخواستند بکنند، بلکه به این معنا که خانه‌ی پُرِ این حرکت در رفتار دوران ده‌ساله‌ی امامت سیدالشهداء(سلام‌الله‌علیه) تحقق پیدا کرده است.
تمام راه‌هائی که می‌شود فرزند پیغمبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) از آن راه‌ها استفاده کند، برای حفظ میراث عظیم اسلام ـ که میراث جد او و پدر او و پیروان راستین آن‌هاست ـ در زندگی سیدالشهداء(علیه‌السلام) محسوس است؛ از تبیین و انذار، از تحرک تبلیغاتی، از بیدار کردن و حساس کردن وجدان‌های عناصر خاص ـ همین خواص که ما تعبیر می‌کنیم ـ در آن خطبه‌ی منا، این‌ها همه در طول زندگی سیدالشهداء(علیه‌السلام) است. بعد هم ایستادگی در مقابل یک انحراف بزرگ با قصد مجاهدت با جان؛ نه این‌که امام حسین(علیه‌السلام) از سرنوشت این حرکت بی‌اطلاع بود؛ نه، این‌ها امام بودند. مساله‌ی معرفت امام و علم امام و آگاهی وسیع امام بالاتر از این حرفهایی است که ماها در ذهنمان می‌گنجد؛ بلکه به خاطر ترسیم یک دستورالعمل می‌ایستد، تسلیم نمی‌شود، مردم را به یاری می‌طلبد، بعد هم وقتی یک عده‌ای پیدا می‌شوند ـ که همان اهل کوفه باشند ـ و اظهار می‌کنند که حاضرند در کنار آن بزرگوار در این راه قدم بگذارند، حضرت درخواست آن‌ها را اجابت می‌کند و به طرف آن‌ها می‌رود و در میانه‌ی راه هم پشیمان نمی‌شود.

بیانات امام(علیه‌السلام) را که انسان نگاه می‌کند، می‌بیند حضرت عازم و جازم بوده است برای این که این کار را به پایان ببرد. این‌که در مقابله‌ی با حرکت انحرافی فوق‌العاده خطرناک آن روز، امام حسین(علیه‌السلام) می‌ایستد، این می‌شود یک درس، که خود آن بزرگوار هم همین را تکرار کردند؛ یعنی کار خودشان را به دستور اسلام مستند کردند: «انّ رسول الله قال: من رأی سلطانا جائرا مستحلاّ لحرمات الله ناکثا لعهد الله مخالفا لسنّة رسول‌الله یعمل فی عبادالله بالاثم و العدوان فلم یغیّر علیه بفعل و لا قول کان حقاّ علی الله ان یدخله مدخله»؛ حضرت این را بیان کردند. یعنی من وظیفه‌ام این است، کاری که دارم انجام می‌دهم، بایستی ابراز مخالفت کنم، باید در جاده‌ی مخالفت و ایستادگی قدم بگذارم، سرنوشت هر چه شد، بشود؛ اگر سرنوشت پیروزی بود، چه بهتر؛ اگر شهادت بود، باز هم چه بهتر. یعنی این‌جوری امام حسین(علیه السّلام) حرکت کردند.

این شد ایثار کامل و اسلام را هم حفظ کرد. همین حرکت، اسلام را حفظ کرد. همین حرکت موجب شد که ارزش‌ها در جامعه پایدار بشوند، بمانند. اگر این خطر را نمی‌پذیرفت، حرکت نمی‌کرد، اقدام نمی‌کرد، خونش ریخته نمی‌شد، آن فجایع عظیم برای حرم پیغمبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) دختر امیرالمؤمنین و فرزندان خاندان پیغمبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) پیش نمی‌آمد، این واقعه در تاریخ نمی‌ماند. این حادثه‌ای که می‌توانست جلوی آن انحراف عظیم را بگیرد، باید به همان عظمت آن انحراف در ذهن جامعه و تاریخ، شوک ایجاد می‌کرد و کرد. این فداکاری امام حسین(علیه‌السّلام) است.

البته به زبان هم گفتن این‌ها آسان است. کاری که امام حسین(علیه‌السّلام) کردند، یک کار فوق‌العاده‌ای است. یعنی ابعاد آن از آن‌چه که ما امروز محاسبه می‌کنیم، خیلی بالاتر است. ما جوانبش را، ریزه‌کاری‌هایش را غالباً ندیده می‌گیریم. من یک بار در یک صحبتی، صبر امام حسین(علیه‌السّلام) را تشریح کردم. صبرش فقط این نبود که بر تشنگی صبر کند، بر کشته شدن یاران صبر کند؛ این‌ها صبرِ آسان است. صبرِ سخت‌تر این است که دیگران، افراد صاحب نفوذ، افراد آگاه، افراد محترم هی بگویند آقا نکنید، این کار غلط است، این کار خطرناک است. هی ایجاد تردید کنند.
چه کسانی؟ افرادی مثل «عبدالله جعفر» ، «عبدالله زبیر» ، «عبدالله عباس» این شخصیت‌های برجسته‌ی بزرگ آن روز دنیا، آقازاده‌های مهم اسلام، این‌ها هی بگویند نکن این کار را. هر که باشد، اگر چنان‌چه آن عزم و آن اراده و آن ثبات در او نباشد، با خودش فکر می‌کند که من دیگر تکلیفی ندارم، این‌ها که دارند این‌جوری می‌گویند، دنیا هم که دارد آن‌جوری حرکت می‌کند، بگوییم و بگذریم. آن که در مقابل این اظهارات، در واقع وسوسه‌ها، تردیدافکنی‌ها، راه شرعی درست‌کردن‌ها بایستد و دلش نلرزد و قدم در این راه بگذارد، او همان کسی است که می‌تواند این تحول عظیم را به وجود بیاورد. و امام بزرگوار ما در این جهت تشبّه کردند و اقتفاء کردند به سید و سالار شهیدان، که من یک وقتی گفتم و حالا نمی‌خواهیم وارد این مقوله بشویم؛ شرحش مفصل است. این پاس‌دارىِ امام حسین(علیه‌السّلام) است.

--------------------------------------------------------
منبع