وارثان فکری ابوسفیان

قرآن، ظالمترین انسانها را اینچنین معرفی می فرماید: «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَساجِدَ اللَّهِ‏ أَنْ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ وَ سَعى‏ في‏ خَرابِها؛[بقره/114]و كيست ستمكارتر از آن كه مردم را از ذكر نام خدا در مساجد منع كند و در خرابى آن اهتمام و كوشش نمايد»؟ [1]
این آیه شریفه کسانی را که مردم را از یاد خدا (که مصداق اتم آن در مساجد است) باز می دارند؛ ظالم معرفی فرموده است. کسانی که امنیت راه خدا را خدشه دار می نمایند.
چون قرآن کتاب جاوید تا روز قیامت است؛ بنابر این خطابش هم به تمام بشریت است چه کسانی که در صدر اسلام مردم را از دین خدا باز می داشتند و چه کسانی که در حال حاضر  مخالف پیشرفت توحید و فطرت خداوندی هستند مثل استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا
البته چه بسا در زمان صدر اسلام کسانی بودند که مردم را تشویق به مسجد رفتن و عبادت می نمودند؛ ولی قصدشان خدا نبود و برای منافع خود مسجد را سنگر قرار داده بودند. مثل مسجد ضرار که عده ای برای آمال خود آن را ساخته بودند و توسط پیامبر تخریب شد. [2]
در حال حاضر هم استکبار جهانی (آمریکا و اروپا و ...) برای کسب منافع مادی و استکباری خود، از بعضی فرقه های ضاله همچون وهابیت حمایت می کنند و این فرقه ی وهابیت، ظاهری از اسلام و مسجد و... دارد و با فتواهای غیر عقلی که صادر می نماید؛ امت اسلام (حتی اهل سنتی که آنها را قبول نکنند) را تکفیر می کند. 

یکی از منافقانی که در راه تخریب اسلام و بازداشتن از راه خدا کوشش فراوان داشت؛ ابوسفیان بود.
او که عمری به عنوان سرکرده ی مشرکان با پیامبر جنگید؛ در فتح مکه برای حفظ جانش ایمان ظاهری آورد. این عنصر مستکبر، بعد از اینکه خلافت بدست امویان رسید؛ منافق بودن خود را با صراحت اعلام کرد. او خطاب به عثمان و بنی امیه گفت: حکومت را در میان خود مورثی کرده میان فرزندان خود بگردانید، هیچ بهشت و جهنمی در کار نیست. [3]
آمریکا هم همین وضع را دارد. او با فریبکاری و حرفهای در ظاهر خوب و انسانی، توانسته بعضی از دولتهای اسلامی را مجاب کند که من آنطور هم که ایران به من بدبین است، نیستم و خوبیهای زیادی دارم و ...
 این دولت زورگو و جنگ افروز، مثل ابوسفیان سرکرده ی مشرکان، به دار و دسته اش گفته که بیایید تقسیم قدرت کنیم، فلان نهاد بین المللی سهم تو، فلان هم سهم دیگری و همینطور، خلاصه بیشتر امکانات دنیا را در نهادهای مستقر در کشورهایشان جمع نموده و اگر نهادی هم در کشور بعضا بی طرف باشد؛ صاحبان آن سازمان بین المللی را هم خریده اند و بدین ترتیب دنیا را به نحوی در دام نقشه های خود افکنده اند.
نکته ای که در اینجا حائز اهمیت است این است که آنها در این حکومت داریشان اعتقاد به آن دنیا ندارند، دقیقا گفته ی ابوسفیان را  الگوی خود قرار داده اند و با حکومت داری مادی و ضد الهی خود اعلام می دارند که ما وارث فکری ابوسفیانیم.

معاویه، حرف پدر را در استکباری و دغلبازی ادامه داد.
معاویه (لعنة الله علیه) که بعد از حکمیت صفین با فریب کاری عمروعاص توانست حکومت شام را بار دیگر به چنگ آورد، با تبلیغات مسموم و شایعه سازی تا توانست عرصه را بر حکومت حق جویان واقعی که مولا امیرالمومنین بود؛ سخت گرفت و بعد از شهادت حضرت، با فرزندش امام حسن مجتبی (علیه السلام) وارد جنگ شد که به صلحی ناپایدار انجامید.
این انسان مستکبر و شیفته ی حکومت دنیا، صلح با نوه ی پیامبر را اینچنین زیر پا گذاشت: «الا انی کنت شرطت شروطاً اردت بها الالفه و وضع الحرب، الا و انها تحت قدمی؛[4]من این شروط را بخاطر خاموش کردن آتش فتنه و مدارای با مردم و ایجاد الفت پذیرفتم، اما اکنون همه ی آنها را زیر پایم می گذارم».
اینک هم آمریکا، این پیش قراول استکبار جهانی، با ظاهر سازیهایش (مثل معاویه) سعی در فریبکاری جهانیان و مخصوصا مردم ایران دارد.
این روزها که بحث توافق برجام دارد عملیاتی می شود؛ همان نیت معاویه در عهد شکنی را، برای آمریکا هم می توان تصور کرد. البته این قضاوت عجولانه نیست و تاریخ این را به ما آموخته است.
در قضیه آزاد شدن گروگانهای به اسارت گرفته شده در سیزده آبان 58 ، آمریکا متعهد شد که داراییهای بلوکه شده ایران را آزاد کند و در امور ایران دخالت ننماید و ... اما مثل معاویه به همه چیز پشت پا زد و گویا فقط برای خاموش شدن فتنه ی گروگانگیری، این توافق نامه را امضا نمود (معاویه هم برای خاموشی فتنه ها صلح را پذیرفت) [5]
آمریکا همراه با ایادی تروریست پرورش، از داعشی حمایت می کنند که دل در گرو معاویه و ابوسفیان و یزید (لعنة الله علیهما) دارد و اینچنین امت اسلام را از راه حقیقی خود که مسلمانی توام با امنیت باشد؛ دور می کند.
همین داعش دست پرورده ی آمریکا و دیگر کشورهای مستکبر، مساجد را برای مسلمین علی الخصوص شیعیان، ناامن نموده و به خاک و خون می کشد، و چه ظلمی بالاتر از این؟

باید هوشیاری و انسجام را هیچ وقت از دست ندهیم.
حضرت علی (علیه السلام) در مدت خلافتش با معاویه درگیر بود و وقتی که شنید؛ آن مستکبر بی خبر از خدا با تبلیغات و ترفندهایی برای مقابله با حکومت عدل علوی، سپاهی به سوی عراق گسیل داشته و بعد از تاخت و تازهایی در شهر انبار، بدون کمترین تلفات به پایگاههای خود برگشته اند؛ بعد از سرزنش سپاهیان در کم کاری در حفاظت و امنیت شهر، فرمود: «فَیا عَجَبا وَ اللهُ یُمیتُ القلبَ و یَجلُبَ الهَمَّ مِن اجتماعِ هولاءِ القومِ علی باطِلِهِموَ تَفَرُّقِکُم عن حَقِکُم؛[6]شگفتا! قسم به خدا هماهنگی این قوم در باطل خود  و جدایی و تفرقه شما (حزب حزب بودن و هر کس به فکر خود بودن) در حق (دین) خود دل را می میراند و اندوه را به سمت انسان جلب می کند».
حالا هم استکبار جهانی با اتحاد خود توانسته ضرباتی را متوجه اسلام کند. البته سهل انگاری و سست بودن بعضی دولتهای مسلمان، خیلی به این اتحاد شوم و مستکبرانه کمک کرده است.
 در این میان ما باید بیکار ننشینیم و دست روی دست بگذاریم. خود را وابسته ی آنها ساختن و دنباله رو آنها بودن، سرنوشتیست که بعضی دولتهای مسلمان بدان دچار شده اند. ما هم روزگاری نه چندان دور گرفتار نقشه های آنان بودیم، که با پیشتازی علمای استکبار ستیز و رهبری مثال زدنی امام خمینی (رحمه الله علیه) توانستیم آنها را از ایران عزیز بیرون نموده و استقلال را به میهنمان ارزانی داریم.
ما نشان دادیم با اتحاد خود (انشاءالله) نقشه های آنان را یکی پس از دیگری، نقش بر آب نموده و پرچم اسلام شیعی و علوی را در مقابل جهانخوران متحد (چون یاران معاویه) به اهتزاز دز می آوریم.
باید بیشتر مراقب نقشه های شوم وارثان ابوسفیان و معاویه باشیم.آنانکه با نفاق خود مردم را از اسلام حقیقی دور ساختند، و اینک مستکبران دیگری (آمریکا و همپیمانانش) راه پلید آنها را ادامه می دهند.

نتیجه گیری
ظالمترین انسانها از دید قرآن کسانی هستند که مردم را از یاد خدا باز دارند و امنیت معنوی را فدای مصالح خود گردانند.
آمریکای جنگ طلب با ایجاد تفرقه و تروریست پروری (داعش)، راه دین اصیل اسلام را با الگو گیری از ابوسفیان و معاویه (با نفاق خود تیشه به ریشه اسلام زدند) سد کرده و به جای آن تبلیغات ظاهری گمراه کننده تعبیه نموده است.
مبارزه ما با آمریکای مستکبر وارث ابوسفیان و معاویه ادامه دارد انشاءالله

پی نوشتها
[1] ترجمه الهی قمشه ای، ص18
[2] حوزه نت 
[3] مختصر تاریخ العرب و التمدن الاسلامی، امیر علی، ص 90
[4] حیات فکری و سیاسی امامان شیعه / ص 34 تا 46
[5] بی باک نیوز 
[6] شرح نهج البلاغه فقیهی،ص46