حجاب در مرحله اول برای حفظ حیا و عفت خود زن است و در مرحله بعدی مانع بسیاری از گناهانیست که ممکن است در سایه رعایت نکردن آن ایجاد شوند.
قانون حجاب و رعایت آن در جامعه ما یکی از پرچالشترین موضوعاتی است که بسیاری از مردم با آن درگیر هستند. دشمنان نیز از این فرصت سوء استفاده کرده و شبهات متعددی را در این زمینه مطرح میکنند، به عنوان مثال بیان میکنند که حجاب زن، نوعی توهین به مردها و سستعنصر نشان دادن آنهاست! در این مقاله سعی داریم چند پاسخ مختصر به این مطلب بیان کنیم:
1. همه افراد جامعه یکسان نبوده و برخی از آنها به قول قرآن کریم در قلب و دلشان بیماری شهوت رخنه نموده است.[1] پوشیدن لباسهای رنگارنگ و ... مرض آنها را تشدید کرده و باعث میشود افراد بیحجاب را مورد آزار و اذیت قرار بدهند.
2. داشتن حجاب زن در درجه اول مربوط به حیا، عفت و حفظ ظرافتها و زینتهای خود اوست نه دیگرانی که با او مواجه هستند، همانطور که در سیره فاطمه زهرا سلاماللهعلیها مشاهده میکنیم وقتی که رسول خدا مشاهده کرد دخترش فاطمه سلاماللهعلیها از فرد نابینا خودش را میپوشاند به او فرمود: «براى چه خود را از فردی نابينا پوشاندى؟ فاطمه عرض كرد: اگر او مرا نبيند، من او را مىبينم و او بو را تشخیص میدهد. پيامبر فرمود: شهادت مىدهم كه تو پاره تن من هستى».[2]
3. حکایتهای فراوانی وجود دارد که برخی از افرادی که در تقوا و خداترسی زبانزد خاص و عام بودند در مواجهه با گناه دچار لغزش شده و مرتکب گناه شدهاند،[3] یعنی هیچ تضمینی وجود ندارد که همین مردانی که سستعنصر نیستند نیز با مشاهده فرد بیحجاب دچار لغزش نشوند، یعنی حجاب توهین به مردها نیست، بلکه طبیعت بشر ضعیف است،[4] و عقل در چنین شرایطی حکم میکند که جانب احتیاط را رعایت کرده و با بیحجابی زمینه گمراهی و لغزش دیگران را فراهم نسازیم.
4. حجاب، قانون خداوند متعال است که در قرآن کریم بیان شده[5] و حتماً دارای حکمتهایی است که به نفع فرد و جامعه میباشد.
در نتیجه رعایت حجاب، فواید متعددی در جامعه دارد که به نفع همه آحاد مردم است.
پینوشت:
[1]. احزاب، 32.
[2]. بحرانى اصفهانى، عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال، مؤسسة الإمام المهدى، ص950.
[3]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامی، ج23، ص545.
[4]. نساء، 28.
[5]. نور، 31.