امامان

3. قرآن و معرّفی امامان
در ادامه خطبه می‌فرماید: «مَعاشِرَ النّاسِ الْقُرْآنُ یعَرِّفُكُمْ اَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ بَعْدِهِ وُلْدُهُ وَ عَرَّفْتُكُمْ اَنَّهُمْ مِنّی وَ مِنْهُ حَیثُ یقُولُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ «كَلِمَةً باقِیةً فی عَقِبِهِ» (11) وَ قُلْتُ: لَنْ تَضِلُّوا ما اِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِما؛ (12) ‌ای مردم! قرآن معرّفی می‌كند كه امامان بعد از او (علی) فرزندان او هستند و من نیز به شما فهماندم كه آنان از [نسل] من و او هستند، آنجا كه خداوند عزیز و جلیل می‌فرماید: «كلمه پاینده‌ای در نسل او» و من گفتم: اگر به آن دو (قرآن و ائمه) تمسك كنید، هرگز گمراه نمی‌شوید.»
4. گرفتن بیعت برای همه امامان
غالبا تصور بر این است كه در غدیرخم فقط برای علی علیه السلام بیعت گرفته شد، و حال آنكه حضرت دستور داد به نام تمامی امامان دوازده گانه بیعت گرفته شود، و این درخواست را در چند قسمت خطبه مطرح نمود. در یكجا می‌فرماید: «مَعاشِرَ النّاسِ اِنَّكُمْ اَكْثَرُ مِنْ اَنْ تُصافِقُونی بِكَفٍّ واحِدَةٍ فی وَقْتٍ واحِدٍ وَ اَمَرَنِی اللّهُ عَزَّوَجَلَّ اَنْ آخُذَ مِنْ اَلْسِنَتِكُمُ الاِْقْرارَ بِما عَقَدْتُ لِعَلِی مِنْ اِمْرَةِ الْمُؤْمِنینَ، وَ مَنْ جاءَ بَعْدَهُ مِنَ الاَْئِمَّةِ مِنّی وَ مِنْه عَلی [ما [اَعْلَمْتُكُمْ اَنَّ ذُرّیتی مِنْ صُلْبِهِ؛ (13) ‌ای مردم! شما بیش از آن هستید كه با یك دست و در یك زمان با من دست دهید، و خدای عزیز و جلیل دستور داده كه از زبان شما اقرار بگیرم به آنچه از امارت مؤمنین برای علی علیه السلام و امامانی بعد از او كه از من و از او هستند، منعقد نمودم، طبق آنچه به شما اعلام كردم كه فرزندان من از نسل او هستند.»
آن گاه دستور داد كه این گونه بیعت كنید: «اِنّا سامِعُونَ مُطیعُونَ راضُونَ مُنقادُونَ لِما بَلَّغْتَ عَنْ رَبِّنا وَ رَبِّكَ فی اَمْرِ عَلِی وَ اَمْرِ وُلْدِهِ مِنْ صُلْبِهِ مِنَ الاَْئِمَّةِ نُبایعُكَ عَلی ذلِكَ بقُلُوبِنا وَ اَنْفُسِنا وَ اَلْسِنَتِنا وَ اَیدینا، علی ذلِكَ نَحیا وَ نَمُوتُ وَ نُبْعَثُ، لا نُغَیرُ وَلا نُبَدِّلُ وَلا نَشُكُّ وَلا نَرْتابُ وَلا نَرْجِعُ عَنْ عَهْدٍ وَلا نَنْقُضُ الْمیثاقَ وَ نُطیعُ اللّهَ وَ نُطیعُكَ وَ عَلیا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ وَ وُلْدَهُ الاَْئِمَّةَ الَّذینَ ذَكَرْتَهُمْ مِنْ ذُرّیتِكَ مِنْ صُلْبِهِ بَعْدَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ؛ (14) به راستی ما شنیدیم و اطاعت می‌كنیم و راضی هستیم در مقابل آنچه از پروردگار ما و پروردگارت به ما درباره علی و فرزندانش از امامان رساندی. بر این [خلافت] با دلها و جانها و زبانها و دستهایمان بیعت می‌كنیم و بر همین [بیعت] زندگی می‌كنیم و می‌میریم و زنده می‌شویم. تغییر و تبدیل [در این بیعت] ایجاد نمی‌كنیم و شك و تردید به خود راه نمی‌دهیم، و [هرگز] از عهدی بر نمی‌گردیم و این میثاق [و پیمان] را نقض نمی‌كنیم، و خدا و تو و علی امیرمؤمنان و فرزندان او را كه امام هستند، اطاعت می‌كنیم؛ همان فرزندانی كه یادآور شدی از ذریه تو از نسل علی بعد از حسن و حسین علیهماالسلام هستند.»