رابطه ضعف عقلانی و شیفتگی به سلبریتی,عاشق خواننده شدم

انسان موجودی است که نسبت به کمال و افراد صاحب کمال، به طور طبیعی، گرایش پیدا می‌کند. این خصلت فطری به بشر کمک می‌کند تا با الگو قراردادن اشخاص کامل یا در مسیر کامل‌شدن، درجات انسانی خود را ارتقا دهد و به افق‌های جدیدی از رشد دست پیدا کند.
این ویژگی و نعمت عالی و بسیار مفید، مانند تمام امیال و گرایش‌های مثبتی که توسط خداوند در بشر به ودیعه گذاشته شد، متأسفانه مشابه‌های تقلبی و دروغین هم دارد که برخی انسان‌ها به دلیل ضعف در تشخیص مورد واقعی از تقلبی، گرفتار آن می‌شوند.
از جمله‌ی این مسیرهای انحرافی، علاقه‌ی افراطی و کورکورانه به افراد مشهور جامعه است که در اصطلاح به آنها سلبریتی گفته می‌شود. اینکه یک بازیگر سینما یا یک فوتبالیست، از لحاظ هنر بازیگری و مهارت ورزشی مورد تمجید و حتی تقلید قرار بگیرد، چیز بدی نیست اما مشکل از جایی شروع می‌شود که بعضی از افراد، تمام حرکات و تحرکات خود از قیافه‌ی ظاهری گرفته تا امیال باطنی را بر اساس میل و سخن سلبریتی‌ها تنظیم می‌کنند و رسماً او را به عنوان یک بت، مورد پرستش قرار می‌دهند!
این رویکرد زننده و رفتار نابخردانه، حکایت از مشکل و ضعف عقلی دارد که جالب است بدانید در پژوهش منتشرشده در یک پایگاه آمریکایی نیز به آن اشاره شده است.[1] چنین ادعایی با اندکی دقت، قابل توجیه و اثبات است و چه بسا تفکر در ابعاد آن، سبب نجات افراد از این مسیر غلط بشود.
توضیح اینکه اگر یک بازیگر سینما در موضوع بازیگری دارای قابلیت خوبی است، دلیلی ندارد در دیگر اظهارنظرها و عملکردها نیز بهترین باشد، یا اگر یک فوتبالیست در شوت و دریبل، مهارت بالایی دارد معنایش این نیست که هر گفتار یا رفتار او از نوع لباس و آرایش مو گرفته تا موضوعات دیگر هم بهترین باشد.
بنابراین هر کس را باید در حیطه و محدوده‌ی تخصص و مهارت خود، مورد الگوبرداری قرار داد و هر کس که این محدوده و مرز را رعایت نکند، قطعاً از عقلانیت فاصله گرفته و در مسیر انحرافی قرار گرفته است.