عملکرد حداقلی در برابر حمله حداکثری

ساترا اعلام کرده است که انتشار سریال سقوط غیرقانونی بوده است و فیلیمو به تذکرات مکرر آن توجه نکرده است. از سوی دیگر ساترا دستگاهی نظارتی است و به همین دلیل گزارش این مسئله را به قوه قضاییه داده است و منتظر اقدام آن دستگاه می‌ماند.

از خبر و شیوه تعامل و هزار و یک اما و اگرش که بگذریم، آنچه بیش از همه سؤال‌برانگیز است این مسئله است که وقتی تنها سازمان رسمی نظارت و تأیید رسانه کلان در کشور ساترا است، که آن‌هم زیرمجموعۀ سازمان صداوسیما محسوب می‌شود، و همه بازیگران و عوامل هم دانش‌آموخته، در استخدام و یا حقوق‌بگیر همین سازمان هستند، چرا باید کار به اینجا برسد که یک سریال با هزینه‌ای فراوان تولیدشده و در بدو اکران آن چنین حواشی‌ای ایجاد شود که کارایی ساترا و صداوسیما و کلیت حاکمیت را به چالش بکشد؟

نکته اینجاست که ساترا سازمان کم‌سابقه و نونهادی نیست، همچنین ازاین‌دست افرادی که از بیت‌المال ارتزاق کرده و به ولی‌نعمتان خود لگد می‌زنند نیز کم نبوده و نیستند، قوه قضاییه هم ازاین‌دست پرونده‌ها کم نداشته است. همین چند ماه پیش‌تر با نمونه‌ای دیگر مواجه بوده‌ایم و هم در بستر حوادث این ماجرا اتفاق افتاده و نه زمانی عادی. پس چرا کار به‌گونه‌ای پیش می‌رود که انگار گروهی تازه‌کار بر سر مَناسب هستند و یا اولین بار است که چنین اتفاقی در کشور رخ می‌دهد.

مسئله دیگر این است که چرا ساترا چنین خبری را منتشر می‌کند و خود را بی‌دست‌وپاتر از پیش جلوه می‌دهد!؟ در چنین اوضاعی اذهان عمومی منتظر پاسخی برای سؤالات ذهنی خود هستند نه حاشیه‌هایی که بر گره‌های آن بیفزاید.

از مسئولین مربوطه انتظار می‌رود که اولاً پیشگیرانه عمل کنند نه آن‌چنان‌که انگار گنجینه مردمی بیت‌المال تمامی ندارد و باید برای جذب قلوب هر کس و ناکسی از آن هزینه‌های میلیاردی کرد، دوما در مواجهه با موضوعاتی که حادث می‌شوند هماهنگ‌تر، منسجم‌تر و با سرعت بیشتری عمل کنند. سومین و مهم‌ترین مسئله شیوه تعامل با اذهان عمومی و اقناع اندیشه‌ها هم در طرح روایت اول و هم در مدیریت افراد و تولیدات و هم هدایت و جریان سازی است که متأسفانه همان واجب فراموش‌شده و حلقه مفقودی است که باعث ازهم‌پاشیدگی و حرج و مرج این روزهاست.