احکام روزه مسافر و شرایط صحت روزه در سفر
احکام روزه مسافر و شرایط صحت روزه در سفر
کسی که در ماه رمضان سفر میکند در مواردی که نمازش شکسته میشود، نباید روزه بگیرد. همچنین باید در برنامهریزی سفر خود به موارد ذیل توجه داشته باشد تا روزهاش صحیح باشد:
مسافر باید سفر خود را در ماه رمضان بعد از ظهر شروع کند، یعنی بعد از ظهر از مبدا خود (وطن، جایی که قصد اقامت ۱۰ روزه در آن جا را دارد) خارج شود.
مسافر باید سفرش در ماه رمضان پیش از ظهر تمام شود، یعنی پیش از ظهر به مقصد خود (وطن- جایی که قصد اقامت ۱۰ روزه در آن جا را دارد) برسد.
اگر مسافر بعد از ظهر به مقصد خود برسد، چنانچه ظهر در جایی که نمازش کامل است، نبوده باشد، روزهاش باطل است.
اگر مسافر پیش از ظهر به مقصد خود برسد، چنانچه مبطلی از مبطلات روزه را انجام نداده باشد، روزه خود را به اتمام میرساند و روزهاش صحیح است.
اگر مسافر پیش از ظهر به مقصد رسیده، ولی در اثنای سفرش در آن روز مبطلی انجام داده باشد، روزهاش باطل است؛ ولی فقط قضای آن را باید بگیرد و کفاره ندارد.
بهطور کلی مسافرت در ماه رمضان اشکال شرعی ندارد و سفری که برای فرار از روزه باشد مکروه است؛ یعنی بهتر است که انجام نشود.
تنها حالتی که مسافر شرعی میتواند در سفرش روزه بگیرد این است که روزه در سفر را نذر کرده باشد.
اگر غیر از روزه ماه رمضان روزه معین دیگرى بر انسان واجب باشد، اگر آن وجوب از جهت حقّ الناس باشد (مثل این كه اجیر شده باشد كه روز معینى را روزه بگیرد) نمىتواند در آن روز مسافرت كند.
اگر نذر كند روزه بگیرد و روز آن را معین نكند، نمىتواند آن را در سفر به جا آورد، ولى چنانچه نذر كند كه روز معینى را در سفر روزه بگیرد، باید آن را در سفر به جا آورد و نیز اگر نذر كند روز معینى را چه مسافر باشد یا نباشد روزه بگیرد، باید آن روز را اگرچه مسافر باشد، روزه بگیرد.
كسى كه نمىداند روزه مسافر باطل است، اگر در سفر روزه بگیرد و در بین روز مسئله را بفهمد، روزهاش باطل مىشود و اگر تا مغرب نفهمد روزهاش صحیح است.
اگر فراموش كند كه مسافر است، یا فراموش كند كه روزه مسافر باطل است و در سفر روزه بگیرد، روزه او باطل است.
منبع: kojaro.com