لباس شهرت ، لباسی که عرفا زننده و انگشت نما باشد یعنی رنگش یا نوع دوختش یا پارچه اش، غیر معمول برای جنس اون شخص باشد. در حقیقت میخواهدبه نوعی جلب توجه و خودنمایی کند.
برخى نیز گفته‌اند: لباس شهرت، لباسى است که به قصد ریاکارى پوشيده شود و فرد بخواهد مثلا بدان وسيله به زهد و وارستگى مشهور شود.
شهرت يافتن و انگشت نما شدن در لباس و هرچيزى ديگر در روایات متعدد، مذموم شمرده شده است. از امام صادق عليه السّلام نقل شده است: براى خوارى فرد همين بس که لباسى بپوشد که موجب شهرت او گردد. همچنين در سخنى ديگر مى‌فرمايد: شهرت؛ خوب و بدش در آتش است. (وسایل الشیعه ج 5 ص 256)
امام ،خامنه ای ،فاضل ونوری: پوشیدن لباسی که مو جب شهرت وانگشت نمائی شود بنابر احتیاط واجب حرام است
بهجت ،صافی ووحید:پوشیدن لباسی که موجب شهرت و انگشت نمائی شود ، حرام است.
تبریزی وسیستانی : پوشیدن ان حرام نیست، مگر انکه موجب هتک حرمت وخواری شخص شود .
مکارم: پوشیدن لباسی که جنبه ریاکاری وشخص میخواهد به وسیله آن مثلا به زهد وترک دنیا مشهور شود ،بنابر احتیاط واجب حرام است ؛اما اگر واقعا قصد واقعا قصد او ساده پوشیدن است وجنبه ریاکاری ندارد،نه تنها جایز ، بلکه عملی شایسته است.
ذکر این نکته لازم هست که پوشیدن هر لباسی که موجب هتک حرمت وخواری شخص شود ، به فتوای همه مراجع حرام است.
پی نوشت ها:
توضیح المسائل مراجع ج اول مساله 844 ، فقه برای غرب نشینان مساله 208 آیت الله سیستانی