پیامبر (صلّی الله علیه و آله) مبین آیات قرآن می باشد، همان طور که تبیین آیات الاحکام بر عهده ایشان است، تبیین آیات امامت نیز بر عهده حضرت می باشد.
همانطور که درباره احکام دین، آیات قرآن به صورت کلی نازل شده است و رسول خدا آن آیات را تفسیر نموده اند، در مورد مسأله امامت نیز چنین است، امامت به نحو کلی در قرآن وارد شده و تفاسیر آن را رسول اکرم بیان فرموده اند.
امام صادق (علیه السلام) در روایتی به این امر مهم در جواب ابو بصیر اشاره می کنند و می فرمایند: «ابو بصیر می گوید: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم، مراد از آیه «أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأَمْرِ مِنکُمْ؛[1] خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را [نيز] اطاعت كنيد » چیست؟
ایشان فرمودند: درباره علی بن ابی طالب و حسن و حسین نازل شده است.
ابو بصیر می گوید: عرض کردم، مردم می گویند: چرا نام علی و اهل بیت علیهم السلام در قرآن نیامده است؟ حضرت فرمود: خداوند نماز را بر پیغمبر نازل کرد و تعداد رکعات آن را نام نبرده؛ ولی رسول خدا صلی الله علیه و آله آن را بیان نمود، آیه زکات نازل شد و مصداق آن نام‌برده نشد، که زکات از چهل درهم، یک درهم است، تا این که پیامبر آن را برای مردم شرح داد و... . آیه «اَطِیعُوا اللّه» نازل شد و درباره علی و حسن و حسین بود؛ ولی پیامبر (صلی الله علیه و آله) آن را بیان نمود.»[2]
امام صادق (علیه السلام) نیز می فرمایند: «فَلَوْ سَکَتَ رَسُولُ اللَّهِ ص فَلَمْ یُبَیِّنْ مَنْ أَهْلُ بَیْتِهِ لَادَّعَاهَا آلُ فُلَانٍ وَ آلُ فُلَانٍ؛[3] اگر رسول خدا صلی الله علیه و آله مصادیق اهل بیت را بیان نمی فرمود و تبیین نمی کرد، آل فلان (بنی عباس) ادعا می کرد که جزء اهل بیت است.»
پی نوشت
[1] سوره نساء، آیه59.
[2] کافی، ج1، ص 286-288.
[3] همان.