زخم کاری

نقطه مشترک هر دو سریال شخصیت اول آن است که دچار عقده ثروت بوده و می‌خواهد یک شبه ره صد ساله را طی کند. در سریال قورباغه شخصیت رامین (با بازی صابر ابر) از خانواده‌ای فقیر و کم درآمد بوده که طی اتفاقاتی با یک منبع ثروت بی‌نهایت آشنا می‌شود. در طی سریال او به ثروت قابل توجهی دست پیدا می‌کند، اما اصلا برایش کافی نبوده و نصف دنیا را برای دستیابی به آن ثروت و قدرت بی‌نهایت طی می‌کند که در آخر نیز ناکام می‌ماند. در سریال زخم کاری نیز با جریان مشابهی رو به رو هستیم.

علی الظاهر سینما و شبکه نمایش خانگی ایران آن‌قدر که برای حاشیه پردازی آثارش هزینه می‌کند، برای بالا بردن کیفیت محتوا و فرم آثارش هزینه نمی کند. چنین است که مخاطب با آثاری نازل و بی‌کیفیت روبه‌رو می‌شود و ناچارا به دلیل کمبود اثر فاخر و از روی نیاز به دیدن این آثار می‌نشیند.

در تحلیل محتوای ۲ قسمت ابتدایی سریال زخم کاری ساخته محمد حسین مهدویان باید به مباحثی اشاره کرد که حتی لیست کردن این فجایع در کنار هم و تصور وجود آنها در یک اثر هم قابل درک نیست

زمانی که مسعود فراستی مهدویان را "بی جهان"  خواند خیلی از دوستداران سینما حرفهایش را تند، افراطی و خالی از منطق دانستند و زدن این حرف در آن زمان حتی برای کسانی که پیگیر صحبت‌های فراستی بودند هم عجیب بود. اکنون که چند سال از این سخن فراستی گذشته، مهدویان با ساختن آثار جدید سویه‌های تاریکی از جهان خود را به نمایش گذشته است.

معتقدم از بیخ و بن غلط است افرادی که فقط ظاهر شهدایی دارند نماد این عزیزان پر از معنویت باشند.
شهید و شهداء جایگاه قدسی دارند و با استفاده از نماد سازی اشتباه، خدشه به این مقام قدسی وارد می‌شود و اشتباه این انسان ها به پای آرمان ها نوشته می‌شود.

آرزوی بزرگ سلما

زخم کاری جدیدترین اثر کارگردان ایستاده در غبار ، محمد حسین مهدویان است که به پخش پلتفرم ف