عذاب زن بی‌حجاب، در برزخ و جهنم چگونه است؟

رهروان ولایت ـ یکی از واجبات بسیار مهم و از ضروریات دین مبین اسلام، بلکه تمام ادیان الهی، مساله «حجاب» و پوشش است؛ دین مبین اسلام نیز برای این مساله اهمیت ویژه‌ای قائل شده است و قرآن کریم ـ با این‌که تنها به بیان کلیات اکتفا کرده است ـ در آیات متعددی به این مساله پرداخته که دال بر اهمیت بسیار زیاد قرآن و اسلام به این مساله است.

به طور مثال در سوره «نور» در آیاتی چند می‌فرماید: «قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكى‏ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما يَصْنَعُون* وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُيُوبِهِنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ ...[نور/31]؛ به مومنان بگو چشم‌هاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گيرند و فروج خود را حفظ كنند، اين دستور، براى آن‌ها پاكيزه‏‌تر است، خداوند از آن‌چه انجام می‌دهيد آگاه است. و به زنان با ايمان بگو چشم‌هاى خود را (از نگاه هوس‏‌آلود) فرو گيرند و دامان خويش را حفظ كنند و زينت خود را جز آن مقدار كه ظاهر است آشكار نکند و (اطراف) روسری‌هاى خود را بر سينه خود افكنند (تا گردن و سينه با آن پوشانده شود) و زينت خود را آشكار نسازند مگر براى شوهرانشان يا پدرانشان يا...».

از این آیات چند نکته قابل استنباط است:

1. هر مسلمان چه مرد و چه زن، باید از چشم‌چرانی و نظربازی خودداری کند.
2. هر مسلمانی باید پاک‌دامن باشد و اهل فحشاء نباشد.
3. زنان باید دارای پوشش باشند و زینت‌های خود را جز برای محارم خود آشکار نکنند و در صدد تحریک و جلب توجه مردان دیگر نباشند.[1]

این آیات در واقع دستور خداوند متعال به حفظ حیاء و حجاب است، که واجب است و حکمی است حتمی که توسط بندگان او لازم است رعایت شود و از ضروریات دین مبین اسلام محسوب می‌شود که بین تمام مذاهب اسلام با تمام اختلافی که دارند مشترک است.

اگر به روایات معصومین(علیهم‌السلام) هم رجوع کنیم، خواهیم دید آنان نیز به تبع قرآن کریم، در سخنان بسیار زیادی که واقعاً بیش از حد شمارش است، به این مساله پرداخته و حدود و میزان آن را بیان کرده‌اند، و در برخی احادیث وارد شده است که تمام دین و ایمان، حیاء، عفت و پاک‌دامنی است؛[2]
هم‌چنین در احادیث مختلفی چگونگی و اندازه پوشش زنان نیز بیان شده است؛ در حدیثی امام صادق(علیه‌السلام) در پاسخ به سوالی که راجع به نگاه کردن به نامحرم پرسیده شد، فرمودند: «تنها نگاه به صورت و دو کف دست جایز است».[3] یعنی نگاه کردن به غیر این دو حرام است و بر زن واجب است تمام بدن خود به غیر از صورت و دو دست تا مچ را بپوشاند.

لذا با توجه به این آیات و روایات، در این‌که پوشاندن غیر وجه و دست‌ها تا مچ، بر زن واجب است، از لحاظ فقه اسلام هیچ‌گونه تردیدی وجود ندارد. این قسمت جزو ضروریات اسلام است و در بین مراجع نیز هیچ اختلاف و تشکیکی وجود ندارد.[4] حتی این مساله در بین مذاهب دیگر هم قطعی است و هیچ مسلمانی نمی‌توان بگوید حجاب واجب نیست.

بنابراین حفظ حجاب و پوشش کامل اسلامی برای زنان مسلمان، واجب است و ترک آن معصیت بوده و از گناهان کبیره محسوب می‌شود و قطعاً در آخرت، عذاب خاص خود را دارد، در حدیثی امیرالمومنین(علیه السلام) فرمودند: «روزي من و فاطمه(سلام‌الله‌علیها) به خدمت حضرت رسول(صلي‌الله‌عليه‌وآله) رفتيم و آن حضرت را بسيار گريان يافتيم، عرض کردم پدر و مادرم فداي شما باد يا رسول الله، چه چيز سبب گريه شما شده است؟

حضرت فرمودند: يا علی، شبی که من‌را به آسمان بردند، زنانی چند از امت خود را در عذاب شديد ديدم، از حالت آن‌ها تعجب کردم و از شدت عذاب آن‌ها گريستم. زني را ديدم که به موهايش آويخته شده، مغز سرش از شدت گرما می‌جوشد؛ زنی را ديدم که به زبانش آويخته و آب داغ جهنم در حلقش ريخته می‌شد؛ زنی را ديدم که با سینه‌هایش آويخته شده بود؛ زنی را ديدم که گوشت بدن خود را می‌خورد و آتش از زيرش شعله می‌کشيد؛ زنی‌ را ديدم که پاهايش به دست‌هايش بسته شده و مارها و عقرب‌ها بر او مسلط شده بودند؛ زنی‌ را ديدم کر و کور و لال، در تابوتی از آتش، مغز سرش از بينی او بيرون می‌آمد و بدنش از(مرض) خوره و پيسی پاره پاره بود؛ زني را ديدم که تنوري از آتش به پاهايش آويزان بود؛ زني را ديدم که گوشت بدن او از جلو و عقب با قيچی‌های آتشين بريده می‌شد؛ زنی را ديدم که صورت و دست‌هايش می‌سوخت و روده‌های خود را می‌خورد؛ زنی را ديدم که سرش سر خوک بود و بدنش الاغ و بر او هزار هزار نوع عذاب بود؛ زني را ديدم به صورت سگ، آتش در پشتش داخل می‌شد و از دهانش بيرون می‌آمد و ملائکه سر و بدنش را با گرزهای آتشين می‌کوبيدند.
حضرت فاطمه(عليهاالسلام) عرض کرد: ای حبيب من و ای نور ديده من، به من خبر بدهيد که عمل و روش ايشان چه بوده است که خداي تعالي اين نوع عذاب را بر ايشان مسلط گردانيده است؟
حضرت فرمودند : ای دخترم :آن زنی که به مو آويخته شده بود، موی خود را از مردهای نامحرم نمی‌پوشاند؛ زنی که به زبان آويخته شده بود (با زبانش) شوهرش را آزار می‌داد؛ زنی که با سینه آويخته شده بود، از انجام وظايف زناشویی خودداری می‌کرد؛ آن زنی که به پاهايش آويخته شده بود، بدون اجازه شوهر از خانه بيرون می‌رفت؛ زنی که دست‌هايش به پاهايش بسته شده بود و مارها و عقرب‌ها بر او مسلط شده بودند، کسی بود که خود را نمی‌شسته است و لباس‌هايش را پاک نمی‌کرد و غسل حيض و جنابت انجام نمی‌داد و بدنش را از نجاسات پاک نمی‌کرد و نماز را سبک می‌شمرد؛ زنی که کور، کر و لال بود، از زنا فرزند پيدا کرده و به گردن شوهر خود انداخت بود؛ زنی که گوشت بدنش با قيچی‌های آتشين بریده می‌شد، خود را به مردان نامحرم نمايش می‌داد تا به او رغبت کنند؛ زنی که صورت و سرش، سر خوک بود و بدنش بدن الاغ، سخن چين و بسيار دروغ‌گو بود؛ آن‌که به صورت سگ بود و آتش در پشتش داخل و از دهانش خارج می‌شد‌، خواننده و آواز خوان و حسود بود».[5]

-----------------------------------

پی‌نوشت:

[1]. شهید مطهری، مساله حجاب، انتشارات صدرا، 1385ش، ص 117.
[2]. نهج الفصاحة مجموعه كلمات قصار حضرت رسول ص، ص 454.
[3]. الکافی، ج5، ص 521.
[4]. مساله حجاب، همان، ص 165.
[5]. وسائل الشیعه ج20، ص 213.