سیره پیشوایان

حضرت علی(علیه‌السلام) زیست خود را همچون زیست ضعیف‌ترین افراد جامعه مسلمانان قرار می‌داد و دلیلش را هم‌دردی با آنان بیان می‌کرد.

امام حسن(علیه‌السلام) با تلاش خویش جامعه اسلامی را بیدار کرد و مکرهای جریان انحرافی در امت اسلامی را خنثی کرد.

در عصر کنونی هرگونه کوبیدن بر طبل تفرقه، نه تنها مورد رضایت پیامبر و امیرالمومنین و امام زمان(علیهم‌السلام) نیست بلکه سبب تاخیر انداختن ظهور و عصر صلح و یکپارچگی و مدینه فاضله مهدوی است. 

این روایت با آموزه‌های قرآن و روایات معصومین (علیهم‌السلام) و سیره‌ی ایشان در بحث ازدواج، مخالف است.

- در باب انصاف با دیگران مخصوصا خانواده، روایات فراوانی داریم.

آنچه باید در مورد حکومت امام علی(علیه‌السلام) دقت داشت این است که برخورد آن حضرت با مخالفان خویش هیچگاه برخورد چکشی و قهر آمیز نبوده مگر زمانی که این مخالفان سبب تفرقه در جامعه شده و ضربه به حکومت وارد می‌کردند.

حدیث منسوب به امام صادق(علیه‌السلام) که فتوحات را حق مسلمانان بر می‌شمارد از جهت سندی و محتوایی اشکال است.

گرچه وفات زن سبب می‌شود که برخی از احکام ازدواج از بین برود ولی محرمیت زن با همسر خویش باطل نمی‌شود به همین خاطر امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) خودشان حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) را غسل دادند.

حدیث منسوب به امام باقر(علیه‌السلام) در مورد جهالت شیعیان از جهت سندی و محتوایی صحیح نیست.

حدیث منسوب به امام صادق(علیه‌السلام) در مورد کلمه امیرالمومنین از جهت سندی صحیح نیست.

هرگز میان بهرمندی از زینت‌ها و نعمت‌ها و ساده زیستی تضاد و منافاتی وجود ندارد.

بنا بر مشهور مورخان تعداد شهدای کربلا هفتاد و دو نفر بوده است.