معنویت‌گریزی، یکی از معضلات جامعه امروزی است که می‌توان نامحسوس بودن امور معنوی، در تعارض دیدن آن با پیشرفت علم و آزادی افسارگسیخته را از عوامل ایجاد آن برشمرد.
امروزه در دنیای مدرن، معنویت از جایگاه خوبی برخوردار نیست و در مواردی نیز معنویت را انکار و گاهی آن را با علم در تعارض می‌بینند، این امر علت‌هایی دارد که به برخی آنها اشاره می‌شود:
یک. مادی نبودن و نامحسوس بودن امور معنوی
به‌طور معمول انسان با محسوسات سروکار دارد و آن چیزهایی که از محدوده حواس او خارج هستند را انکار می‌کند؛ مگر زمانی که برای او دلیل و برهانی قانع‌کننده آورده شود.
دو. دشوار بودن درک امور معنوی
بی‌تردید درک امور معنوی، برای عموم مردم مشکل است؛ به همین خاطر، خداوند در ابتدای امر، آنها را به ایمان آوردن به غیب دعوت کرده است.[1] همین امر نیز باعث می‌شود که برخی افراد سست ایمان، به انکار معنویت رو آورند.
این دو مورد مربوط به اصل معنویت است؛ ولی برخی دیگر متعصبانه و اسلام‌ستیزانه، معنویت را انکار می‌کنند. برای این گروه نیز می‌توان دو علت را بیان کرد:
یک. برخی گمان می‌کنند پرداختن به معنویت، انسان را از علم و پیشرفت باز می‌دارد. بی‌شک اینان آموزه‌های معنوی دین را درست درک نکرده‌اند؛ زیرا دین علاوه بر معنویت، سفارش زیادی به علم‌آموزی دارد.[2]
دو. معمول کسانی که معنویت را انکار می‌کنند، هوس‌بازان و زیاده‌خواهانی هستند که دین و معنویت را مزاحم هوس‌رانی، زیاده‌خواهی، آزادی افسارگسیخته و بی‌بندوباری خود می‌بینند و چون می‌خواهند راه برایشان باز باشد با آن مخالفت می‌کنند.[3]
پی‌نوشت:
[1]. بقره: 3.
[2]. منسوب به امام صادق علیه‌السلام، مصباح الشریعه، اعلمی، 1400ق، چاپ اول، ص13.
[3]. قیامت: 5.