دفاع شیعیان از مردم فلسطین، دفاع از مظلوم در مقابل ظالم و پاسخ به ندای مسلمانان آزار دیده فلسطین است.
برخی برای برانگیختن تعصب شیعیان، پرسشی را طرح می‌کنند مبنی بر اینکه این کسانی که در فلسطین از آنها دفاع می‌کنید، دشمن اهل‌بیت علیهم‌السلام و ناصبی هستند؛ پس وقت خود را وقف دفاع از آن سرزمین نکنید و حال آنکه این نوع برداشت‌ها با نظام قرآن و روایات سازگار نیست؛ بنابراین برای پاسخ به این سؤال به چند نکته اشاره می‌شود:
یک. دفاع از مظلوم
بی‌تردید مردم فلسطین در مقابل آماج سنگین یهود، مظلوم واقع شده‌اند و دفاع از مظلوم وظیفه هر انسان آزاده‌ای است. امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرماید: «كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْنا»؛[1] «همواره دشمن ظالم و يار و مددكار مظلوم باشيد».
دو. پاسخ به ندای مسلمانان
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در این زمینه فرمود: «مَنْ سَمِعَ رَجُلًا يُنَادِي يَا لَلْمُسْلِمِينَ فَلَمْ يُجِبْهُ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ»؛[2] «هر كه فرياد كمک خواهى مردى را بشنود و به كمكش نشتابد ، مسلمان نيست».
سه. شمار دوستان اهل‌بیت
هرچند در بین مردم فلسطین افراد متعصب سنی و دشمن اهل‌بیت علیهم‌السلام نیز وجود دارد؛ ولی غالب آنها اهل‌بیت علیهم‌السلام را دوست دارند و حتی برخی از مساجد را به اسم فاطمةالزهراء سلام‌الله‌علیها و مسجد امام علی علیه‌السلام، نام‌گذاری کرده‌اند.[3]
چهار. تأمین امنیت آینده
بر فرض اینکه تمام آنها دشمن اهل‌بیت علیهم‌السلام باشند، باز شیعه برای بهتر زیستن و امنیت خودش در مرزها، باید از فلسطین در مقابل تجاوز اسرائیل دفاع کند؛ زیرا اگر اسرائیل پیروز این میدان شود، با اعتقادی که دارد به هیچ کسی رحم نمی‌کند؛ زیرا خود را نسل برتر و برگزیده میداند و بقیه مردم را همچون بردگان خود می‌پندارد. قرآن کریم این توهم ایشان را چنین پاسخ می‌دهد: «قُلْ إِنْ كانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقين»؛[4] «بگو: اگر آن (چنان که مدعی هستید) سرای دیگر در نزد خدا، مخصوص شما(یهودیان) است نه سایر مردم، پس آرزوی مرگ کنید، اگر راست می‌گویید».
بنابراین اگر اسرائیل، پیروز این میدان شود، با کمک آمریکا و سردمداران کفر، قدرتش دوچندان شده و کل جهان را به بردگی خود می‌گیرد و بی‌تردید محرومیت‌ها و مشکلات فراوان‌تری گریبان‌گیر شیعیان خواهد بود.
پی‌نوشت:
[1]. شریف‌الرضی، نهج‌البلاغه، صبحی، هجرت، ص421.
[2]. کلینی، محمدبن یعقوب، کافی، اسلامیه، ج2، ص164.
[3]. مساجد فلسطین.
[4]. بقره: 94.