تاریخ اسلام

آنچه امروزه به‌عنوان «دانش کلام» شناخته می‌شود، در زمان پیامبر معظم اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله وجود نداشت، بلکه پس از وفات آن حضرت و نیز انحراف‌های عقیدتی در میان امت مسلمان، باعث تشکیل گروه‌های فکری و اعتقادی شد و به همین ترتیب، دانش کلام خودنمایی کرد، در حالی‌که نهضت ترجمه در زمان مأمون عباسی و پس از تأسیس دانش کلام پدید آمد.

چنین نیست که با زیر سؤال رفتن گزاره‌های مربوط به تاریخ اسلام، تعالیم این دین الهی دچار چالش جدی شود؛ زیرا برای «مسلمان» بودن لازم است به اصول عقاید و احکام فقهی التزام داشت و ندانستن رویدادها و حوادث مربوط به تاریخ مسلمانان، خللی در آن ایجاد نمی‌کند.

افرادی که در لباس مبلغ دینی به ترویج معارف اسلامی اقدام می‌کنند، لازم است تلاش خود را در جهت دین‌آموزی صحیح به‌کار گیرند و هیچ‌گاه به دلیل رسیدن به ثروت‌های دنیوی، حقیقت اسلام و قوانین آن را پنهان ندارند.

شباهت محتوای دین اسلام به دین زرتشت، نمی‌تواند دلیل و توجیه درستی برای پاره کردن نامه دعوت توسط «خسرو پرویز» باشد؛ زیرا دین‌داری آنگاه صحیح است که مورد تایید خداوند قرار گیرد و در زمان خسرو پرویز، تنها باید از خاتم الانبیاء (ص) پیروی می‌شد.

آنگاه می‌توان ادعا کرد که اسلام ناب محمدی در متن جامعه پیاده شده که قوانین روح‌بخش اسلام توسط معصوم علیه‌السلام و با نظارت مستقیم ایشان اجرا شده است.

دوست هر انسانی عقل او و دشمنش جهل و نادانی است. جهل و کج‌فهمی باعث انحراف می‌شود و آسیبی جبران ناپذیر به اسلام، وارد می‌کند.

تخریب بقیع توسط وهابیت، دل هر شیعه‌ای را می سوزاند، اما حق با ظهور امام زمان علیه‌السلام ظاهر گشته و انتقام از ظالمان روزگار گرفته خواهد شد.

تاریخ بشر سراسر جنگ و صلح بوده است؛ گویای آغاز حکومتی و پایان حکومتی دیگر. از این رو انکار برخی از حوادث تاریخی به دلیل شباهت با دیگر وقایع، سخنی باطل و غیرعقلانی است.

میثم تمار بیانی رسا و نطقی گویا داشت. استوارى او در دوستی و محبت خود نسبت به مولا علی علیه‌السلام  و راه حق و استقامتش در دفاع از ولايت، و زبان گويايش در اعلان حقايق، بر ولایتمداران راستین پوشیده نیست.

جایگاه امیرالمؤمنین علیه‌السلام، یک جایگاه حقیقی و واقعی است و ارزش آن، فی‌نفسه و مستقل است.

برای اثبات واقعیت و حقانیت اسلام به‌عنوان یک امر تاریخی، شواهد و ادله گوناگون بسیاری وجود دارد. وجود قرآن‌های خطی به جای مانده از ۱۴۰۰ سال پیش و بناهای باستانی قدیمی مربوط به صدر اسلام از ادله قوی برای اثبات اسلام به شمار می‌رود.

سیره همیشگی پیامبر اکرم در تبری جستن از بت ها بوده است.