حتی ریزترین مخلوقات این جهان بدون علت خلق نشده اند و نبودشان باعث خلل در جهان هستی می گردد.
تمام موجودات در این جهان با یکدیگر ارتباط وجودی دارند. یعنی وجود هر کدام به وجود دیگری بستگی دارد گویی تمام موجودات این جهان اجزا و سلول های یک پیکر هستند و ارتباط حیاتی در میان آنها برقرار است. به طوری که اگر نقص کوچکی در این جهان رخ بدهد و موجودی از میان برود موجودات دیگر در خطر نابودی قرار خواهند گرفت. یک نمونه کوچک: آیا میدانید اگر پرهای پرندگان نابود شود، انسانی و جانداری زنده نخواهد ماند. پر، پوششی است که پرنده را از گرما و سرما محفوظ می دارد و برای پرواز آنها عامل موثری است. اگر پرندگان پر نداشته باشند در برابر گرما و سرما مقاومت ندارد و به زودی همه‌ی تلف شده و از میان می روند. آن گاه چه خواهد شد حشرات که غالبا خوراک پرندگان اند ،افزوده می‌شوند چون بزرگترین دشمن آنها از میان رفته است. حشرات که افزوده شدند، زراعت ها را می خورند، مرغ‌زارها و مراتع را نابود می‌کنند سبزی ها و درختها از میان می‌رود. چرندگان و گیاهان بر اثر بی غذایی می‌میرند و پس ازنابودی گیاهخواران نوبت به گوشتخواران می‌رسد آنها هم از میان خواهند رفت زمین خالی می‌ماند و جنبنده ای در آن باقی نمی ماند. پس ازدیاد حشرات موجب ازدیاد میکروب‌ها می‌گردد میکروب‌ها که افزایش یافتند انسان‌ها و حیوان ها و گیاهان را نابود می‌کنند آیا این نشانه آن نیست که در این جهان حسابی در کار است و حسابگری دانا و توانا آورنده این جهان و گرداننده آن؟
اقتباس از کتاب نشانه هایی از او( نویسنده: سید رضا صدر)