خودرو حریم خصوصی محسوب می شود مگر جاهایی که از بیرون دیده می شود و قانون در صورت مشاهده تخلف در داخل آن می تواند برخورد کند.
داخل ماشین حریم شخصی محسوب می شود، به همین خاطر هرکسی نمی تواند بدون اجازه در اتومبیل را باز کند؛ حتی به داخل اتومبیل نیز نمی تواند داخل بشود، همچنین نمی توانند بدون اجازه به داخل اتومبیل خیره نگاه کنند و عکس و فیلم بگیرند، در نتیجه داخل خودرو مانند داخل خانه حریم شخصی حساب می شود و دیگران حق تصرف در آن را ندارند.
البته مواردی از آن طبق قانون استثناء شده است، طبق ظوابط خاص و در مواردی خودرو و حتی خانه حریم شخصی محسوب نمی شود و نمی توان به بهانه حریم شخصی بودن هر کاری را انجام داد، به عنوان مثال:
قانون بیان می کند که در اجرای امر به معروف و نهی از منکر نمی توان متعرض حیثیت، جان، مال، مسکن، شغل و حریم خصوصی و حقوق اشخاص گردید، مگر در مواردی که قانون تجویز کند. اماکنی که بدون تجسس در معرض دید عموم قرار می گیرند، مانند قسمت های مشترک آپارتمان ها، هتل ها، بیمارستان ها و نیز وسایل نقلیه مشمول حریم خصوصی نیست.[1]
در نتیجه خانه و ماشین طبق قانون حریم شخصی محسوب می شوند و کسی بدون اجازه نمی تواند در آن ها تصرف کند ولی طبق قانون محدوده هایی که از شیشه و امثال آن دیده می شوند جزء حریم شخصی محسوب نمی شوند و شخص اجازه هر کاری مانند: روزه خواری و کشف حجاب در آن ها را ندارد و قانون می تواند با چنین افرادی برخورد نماید.
پی نوشت
[1] قانون اساسی، اصل 123، ماده5.