جمهوری اسلامی باید بتواند نقش مخرب رژیمصهیونیستی در کل منطقه و جهان را با همسایگان در میان بگذارد، همسایگان باید بدانند گسترش روابط با اسرائیل با توجه به ادعاهای نژادپرستانه و تمامیتخواهانه این رژیم آنها را در معرض خطر و بحران قرار خواهد داد.
دیپلماسی هراسانگیز! | گسترش روابط ملتها آثاری در پی دارد. باتوجه به شرایط خاص منطقه غرب آسیا، برای سران کشورهای این جغرافیای پرالتهاب، آنچه بیش از همه ارزش و اهمیت دارد برخورداری از یک امنیت پایدار است و این مهم به دست نخواهد آمد، مگر با گسترش روابط سیاسی و اقتصادی میان کشورهای همسایه. باتوجه به تنشهای حداقل ۱۰ سال اخیر، به نظر میرسد کشورهای منطقه ضرورت ارتقای سطح روابط میان دولتها و ملتها برای کاهش این درگیریها را درک کردهاند.
اتفاقی که قطعا به مذاق سران غربی و سگ قلاده به گردنشان در منطقه خوش نخواهد آمد. چه اینکه سالهاست آنها با اتخاذ سیاست تفرقه اندازی میان دولتها و ملتها، سعی در به یغما بردن ثروت کشورهای منطقه دارند و قطعا افزایش ثبات منطقه بواسطهی ارتقای روابط کشورها، خلاف منافع آنهاست. اما در این میان گسترش روابط جمهوری اسلامی بخاطر نگرانی آنان از تاثیر روحیه استقلال خواهی و عزتگرایی ایران بر ملتهای منطقه بیش از همه برای سران صهیونیست ناخوشآیند است.
از آنجایی که ایران امنترین و در مواردی کوتاه ترین مسیر ترانزیت زمینی، دریایی و و ترکیب آنها بین شمال و جنوب و شرق و غرب محسوب میشود، برقراری روابط استراتژیک با ایران میتواند اوضاعی مناسب برای سایر کشورهای منطقه فراهم کند تا با تبادلات تجاری گسترده به راحتی مایحتاج خود را فراهم کنند. همبستگی مسائل اقتصادی و امنیتی خواه ناخواه موجب میشود میشود همسایگان با کشورهای فرا منطقهای علیه هم دسیسه چینی نکنند.
این همبستگی در سایهی دیپلماسی اقتصادی شکل میگیرد که سه موضوع را مدنظر دارد:
اول؛ دسترسی به بازارهای خارجی را برای کسبوکارهای ملی تسهیل میکند.
دوم؛ موجب جذب سرمایهگذاری خارجی میشود.
سوم؛ موجب اثرگذاری روی قوانین بینالمللی در راستای پیشبرد منافع ملی میشود و به تدریج میتواند اهرم تحریم را بشکند.
رژیم اشغالگر قدس که حیات خود را در گروی افتراق ملتهای منطقه میبیند، درپی نفوذ به کشورهای حاشیه خلیجفارس است تا به واسطه این چند سال اخیر که تحرکات خود را برای ارتباط با این کشورها بیشتر کرده است، بتواند مانع ایجاد روابط حسنه میان ایران و کشورهای خلیج فارس شود.
با این وصف میتوان گفت، توجه دولت سیزدهم به گسترش روابط با همسایگان میتواند تا حدودی زیادی باعث کاهش آسیبهای نفوذ اسرائیل در منطقه شود. امری که متاسفانه در دولت غربگرای تدبیر به کلی به ورطهی فراموشی سپرده شده بود و موجب شکاف میان روابط ایران و همسایگانش گردید.
جمهوری اسلامی باید بتواند با بهرهگیری از تمام ظرفیتهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خود، نقش مخرب رژیمصهیونیستی در کل منطقه و جهان را با همسایگان در میان بگذارد. همسایگان باید بدانند گسترش روابط با اسرائیل با توجه به ادعاهای نژادپرستانه و تمامیتخواهانه این رژیم، آنها را در معرض خطر و بحران قرار خواهد داد و دستیابی به این مهم تلاش مجدانه دستگاه دیپلماسی را میطلبد.
باید اذعان داشت طی یکسال گذشته از عمر دولت سیزدهم، تغییرات مثبتِ محسوسی در روابط دیپماتیک ایران به چشم میخورد. سفر وزیرخارجه و رئیس جمهور به تمام منطقه، از کشورهای حاشیه خلیج فارس گرفته تا کشورهای حاشیه دریای خزر، ترکیه، عراق و حتی چین و روسیه طی یکسال گذشته و بازدید تمام این کشورها از ایران، خود گویای تحرک بینظیر دستگاه دیپلماسی کشور است.
اتفاقی که نگرانی سران رژیم صهیونیستی را باعث شده است. تا جایی که روزنامه «جروزالم پست» در تحلیلی به قلم «سث فرانتسمن» نوشت: «ایران در دهه گذشته به دنبال گسترش و افزایش مشارکت با همسایگان شرقی خود است. این موضوع در مشارکت ایران در مجامعی مانند «سازمان همکاری شانگهای» مشخص شده است. ایران از نزدیک شاهد سازمان همکاری شانگهای و همچنین نشست سال ۲۰۱۹ در «دوشنبه» پایتخت تاجیکستان بوده است... ایران با درک اهمیت استراتژیک همسایگان شمالی، در مسیری گام برداشته است که منافع زیادی برای کشور به همراه خواهد داشت. [این شامل] توسعه روابط سیاسی و اقتصادی با کشورهای آسیای مرکزی است... اکنون ایران میتواند به عصر جدیدی در روابط برسد.».(1)
قطعاً اتخاذ سیاست خارجی اقتصادگرا در سطوح منطقهای و خاصه همسایگان میتواند منجر به ثبات در مناسبات تجاری، جذب سرمایهگذاری خارجی و در نتیجه افزایش کارایی اقتصادی شود و اثری مثبت بر روند رشد و توسعه کشور داشته باشد و البته امنیت پایدار منطقه را تضمین کند.
پینوشت؛
1. https://www.jpost.com/international/article-710999 Jerusalem Post