وعده دروغ دادن در انتخابات برای کسب رأی بیشتر یکی از حربه‌های ناپسند انتخاباتی است که در انتخاب فرد اصلح باید به آن دقت کرد.
ایام انتخابات یکی از چالشی‌ترین بحث‌هایی که در بین مردم اتفاق می‌افتد، این است که به چه کسی رأی بدهیم و چه کسی اصلح از بقیه نامزدهای انتخاباتی است؟! رجوع به متون دینی اعم از قرآن و روایات برای انتخاب اصلح می‌تواند راه‌گشا باشد و ما را در انتخاب درست راهنمایی کند.
یکی از ملاک‌های شناخت فرد اصلح از میان دیگر نامزدها این است که ببینیم چه کسی برای کسب و رسیدن به یک منصب از دروغ استفاده می‌کند یا نمی‌کند، چون شایسته انسان مؤمن نیست که برای رسیدن به اهداف خود از دروغ استفاده کند. وعده‌های بیهوده و خارج از توان در ایام انتخابات را نیز شاید بتوان زیرمجموعه دروغ قرار داد، چون این وعده‌ها نزد خداوند نیز ناپسند هستند. قرآن کریم با عتاب به افرادی که وعده دروغ می‌دهند می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ»؛[1] «اى کسانى که ایمان آوردهاید چرا چیزى مىگویید که انجام نمىدهید».
همواره باید دقت کنیم که به چه کسی رأی می‌دهیم. آیا وعده‌های این فردی که ما می‌خواهیم به او رأی بدهیم در مسیر رضای الهی و خشنودی او قرار دارند و یا موجب سخط و نارضایتی خداوند متعال هستند؛ زیرا علاوه بر این‌که وعده‌های پوچ و بیهوده دروغ شمرده می‌شوند و بیان آن گذشت، موجب سخط و ناراحتی خداوند نیز هستند، قرآن کریم در این راستا می‌فرماید: «کَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ»؛[2] «نزد خدا سخت ناپسند است که چیزى را بگویید و انجام ندهید».
درنتیجه ایام انتخابات یکی از ملاک‌های انتخاب نامزد اصلح، وعده‌های صادق است که او را از افرادی که وعده‌های بیهوده و دروغ می‌دهند متمایز می‌کند.
پی‌نوشت:
[1]. صف، 2.
[2]. صف، 3.