چکیده: اگر روزه‌ایم و برای شنا کردن به استخر و یا دریا رفته‌ایم، باید مراقب باشیم، عمدا تمام سر خود را زیر آب فرو نبریم، که در این صورت روزه باطل خواهد گشت. البته در این زمینه مواردی هستند که باعث می‌گردد روزه باطل نگردد. مثلا اگر بی اختيار در آب بيفتد و آب تمام سرش را فرا گيرد، لكن بعد از توجه بايد سر را از آب بيرون آورد.
یکی از اموری که باعث بطلان روزه می‌گردد، آنست که شخص روزه دار، عمدا تمام سر خود را زیر آب فرو ببرد، به نحوی که آب تمام سر او را فرا بگیرد.[1]
البته در این زمینه مواردی هستند که باعث می‌گردد روزه باطل نگردد:
الف: شستن سر زير شير و زير دوش آب.[1]
ب: فرو بردن نيمى از سر در يك بار و نيم ديگر در بار ديگر.[2]
ج: اگر شك كند كه تمام سر زير آب فرو رفته يا نه.[3]
د: اگر فراموش كند كه روزه است و به نيت غسل، سر را در آب فرو ببرد،[یعنی غسل ارتماسی انجام دهد] روزه و غسل او صحيح است.[4] البته اگر عمداً باشد، غسل و روزهاش باطل است، ولى اگر سهواً باشد، هر دو صحيح است.[5]
ه: بى اختيار در آب بيفتد و آب تمام سرش را فرا گيرد، لكن بعد از توجه بايد سر را از آب بيرون آورد.[6]
و: با حالت فراموشى سر را زير آب ببرد و اگر در زير آب، يادش آمد بايد سر را، بيرون آورد.[7]
ز: ديگرى به زور سرش را در آب فرو كند، لكن بعد از رفع اجبار بايد سرش را بيرون آورد.[8]
بنابراین اگر روزه‌ایم و برای شنا کردن به استخر و یا دریا رفته‌ایم، باید مراقب باشیم، عمدا تمام سر خود را زیر آب فرو نبریم، که در این صورت روزه باطل خواهد گشت.
..............................................
پی‌نوشت:
[1].توضيح المسائل مراجع، م 1608
[1]. همان
[2].همان، م 1609
[3].همان
[4].همان، م 1616؛ اجوبة الاستفتائات، ج 1، س 745.
[5].همان، م 371 و 1616.
[6].همان، م 1613 و 1615.
[7].همان.
[8].همان، م 1655 و 1615؛ اجوبة الاستفتائات، ج 1، س 808.
برای اطلاع بیشتر ر.ک اكبرى، محمود، احكام رمضان،قم،1390 ه. ش