امیدآفرینی

افرادی که در زندگی فردی و اجتماعی خود به ویروس بزرگنمایی و فاجعه‌انگاری مبتلا هستند، در مواجهه با برخی از رویدادهای زندگی در معرض ناامیدی قرار می‌گیرند.

برای نجات از ناامیدی باید بکوشیم روح بدبینی یا منفی‌نگری را از زندگی حذف کنیم.

هرچند ناامیدی گناهی بزرگ است، ولی امید کاذب و بدون عمل هم مانع رشد انسان می‌شود.

در نگاه صاحب نظران فلسفی، امید شاخصه بسیار مهمی برای سیر تکاملی انسان جهت رسیدن به هدف‌های والاست.

سه ضلع مثلث امید که پیکانش جهت تعالی و بالندگی را نشان می‌دهد عبارت است از: شناخت، گرایش و عمل. با نبود هر کدام، مثلث امیدی تشکیل نخواهد شد.

از جمله فرصت‌های امیدآفرین در زندگی، نعمت سلامتی، امنیت، توانگری، قناعت و همدم سازگار است.

در منابع اسلامی، از امید به عنوان مشوق و ترغیب‌کننده انسان‌ها برای انجام کارهای شایسته بهره فراوانی برده می‌شود.

امید و امیدواری، عنصر اصلی برانگیزاننده انسان به کار و فعالیـت اسـت. رهیافت امید و امیدآفرینی، شکوفایی و پیشرفت فردی و اجتماعی است.

امیدواری و اميدوار‌‌ بودن، هنری است كه بايد نسل جوان آن را فراگيرد.

امیدآفرینی، مهم‌ترین عنصر محرک جامعه به سوی سعادت و پیشرفت است و تبیین اندیشه مهدی‌باوری و امید به ظهور موعود، راهی برای افزایش امیدآفرینی در جامعه به‌ویژه میان نسل جوان می‌باشد.

امید، سرمایه اصلی زندگی انسان است؛ ولی هم ناامیدی آسیب زاست و هم امیدهای کاذب و واهی.

برخی اوقات شرایط زمانه موجب استیصال و ناامیدی انسان می‌شود. در چنین شرایطی فرهنگ اسلامی به امیدواری نسبت به رحمت الهی توصیه می‌کند.