امامت

حضرت امام جعفر صادق علیه السلام در مورد جایگاه بسیار مهم امامت چه در دنیا و چه در آخرت در طول عمر مبارکشان روشنگری‌های بسیار زیادی برای مردم انجام دادند، اما به خاطر عدم بصیرت امت نااهل آن زمان نتوانستند سکان خلافت جامعه اسلامی آن زمان را به عهده بگیرند و خانه نشین شدند. 

گزارش معتبر در منابع اهل‌تسنن به صراحت از حرکت شیطانی و انحرافی بانیان سقیفه و خلفای خودخوانده خبر می‌دهد.

شیطان قسم یاد کرده که از طریق امامت که صراط دنیا است، مردم را فریب داده و به گمراهی کشاند. یکی از ترفندهای شیطان این است که خود را به دروغ در خواب به شکل انبیاء و امامان به مردم نمایش داده و اینگونه ایشان را فریب می‌دهد.

با توجه به منابع شیعه و سنی، امیرالمؤمنین علیه‌السلام هادی بشریت بوده و انسان را از خطرات مسیر حفظ کرده و به مقصد که همان کمال است می‌رساند. 

شناخت امام زمان علیه‌السلام همان مسیر سعادت است که ما را از ضلالت و گمراهی نجات می‌دهد.

امام همانند خورشیدی است که در هر حالتی وجود او برای مردم سراسر خیر و برکت است.

سرتاسر سیره و تاریخ زندگانی امام کاظم علیه‌السلام نماد و جلوه مهربانی و شفقت نماینده معصوم خدا در میان مردم است.

ارتداد به معنای خروج از اسلام می‌باشد و بر اساس احادیث شیعی، انکار اصل اساسی امامت توسط دیگر مسلمانان، باعث ارتداد نمی‌شود.

وحدت مسلمانان در سایه‌سار امامت و عمل به سیره اهل‌بیت علیهم‌السلام محقق می‌شود و نمی‌توان به بهانه امکان تخلفِ افراد نادان و شیطان‌صفت، از مراسم عزای فاطمی یا بقیه شعائر دینی دست کشید.

بعد از رحلت پیامبر خاتم صلی‌الله‌علیه‌وآله هر چند خلافت را از مسیر اصلی خود منحرف کردند؛ ولی اعتقاد شیعه به خلافت بلافصل امیرالمؤمنین علیه‌السلام است.

ائمه علیهم‌السلام بعد از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، حافظان شریعت اسلام هستند و به‌عنوان جانشینان رسول خدا، دین اسلام را از تحریف و انحراف حفظ می‌کنند.

مسأله خاتم‌بخشی امیرالمؤمنین علیه‌السلام، مشهور بین شیعه و اهل‌تسنن است؛ زیرا خداوند به‌صراحت آن را در آیه «ولایت» بیان کرده است.