پاداش زیارت حضرت عبدالعظیم(ع)

ذکر و یاد حضرت اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) خونی در رگ‌های شیعه است. یادی که با ظلم ستیزی عجین شده، از این رو حاکمان جور همواره به دنبال خاموش کردن نام، یاد و حتی نشانه‌های حسینی بودند؛ مثلاً متوکل عباسی بارها قبر ایشان را خراب کرد یا زائران حضرت را زندانی و شکنجه می‌کرد.(بحارالانوار،ج ۴۵، ص۴۰۴و۳۹۴) این اقدامات از خیل زائران حسینی می‌کاست و با این اتفاق بنی عباس به خواسته خود می‌رسید؛ اما باز بودند زائرانی دست از جان شسته، مانند اهالی ریّ که خدمت امام هادی(علیه‌السلام) رسیده و گزارش زیارت خود از کربلا را بیان کردند؛ امام نیز به آنها فرمود: «إِنَّكَ لَوْ زُرْتَ قَبْرَ عَبْدِ الْعَظِيمِ عِنْدَكُمْ لَكُنْتَ كَمَنْ زَارَ الْحُسَيْن‏؛ همانا اگر قبر عبدالعظیم را که نزدت است زیارت می‌کردی، مانند آن بود که حسین را زیارت کرده باشی.»(کامل‌الزیارات،ص۳۲۴)
هرچند که حضور در کنار قبر امام حسین(علیه‌السلام) فیض بزرگی است؛ اما امام هادی(علیه‌السلام) برای ایجاد ارتباطی بیشتر با ذکر و یاد سیدالشهداء و با توجه به مقام رفیع علمی و معنوی حضرت عبدالعظیم، فضیلت زیارت ایشان را با زیارت حسینی پیوند زدند؛ ثوابی که نباید از آن چشم‌پوشی کرد.

*  بحار الأنوار، علامه مجلسى، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، ۱۴۰۳ ق‏، ج ۴۵، ص ۴۰۴و۳۹۴.
* كامل الزيارات‏، ابن قولويه، دار المرتضوية، نجف اشرف‏، ۱۳۵۶ ش‏، ص ۳۲۴ .