مثبت‌انگاری، از راه‌های تأثیرگذار در ایجاد امیدآفرینی است. در سایه این اندیشه است که شکست‌ها و سختی‌ها انسان را از ادامه راه باز نمی‌دارد.
مثبت‌انگاری مولد امیدآفرینی است. ما در زندگی همان چیزی را دِرو می‌کنیم که کاشته‌ایم. اگر بر روی نقاط منفی تمرکز کنیم، فقط نقاط منفی را می‌بینیم؛ ولی اگر تمرکز خود را بر روی نقاط مثبت متوجه کنیم، آن نقاط بهتر دیده می‌شود.
زندگی انسان مانند یک پازل است؛ هر تلاشی که امروز می‌کند، هر قدم کوچکی که برمی‌دارد، یک قطعه از پازلی هست که قرار است تصویری نهایی از زندگی را برای او بسازد. ساخت این پازل نیاز به تلاش و کوشش و برداشتن موانع دارد. ازاین‌رو نباید مشکلات و سختی‌ها انسان را به سوی منفی‌بافی سوق دهد و او را از حل پازل زندگی ناامید کند؛ بلکه باید چندین بار بکوشد تا در نهایت جای درست این خانه پازل را بیابد.
در پرتو نگاه مثبت‌انگاری به زندگی، فرد در پی شکست‌ها و بن‌بست‌ها تسلیم نمی‌شود و شکست را به چشم مانعی نگاه می‌کند که با پریدن از روی آن به سمت موفقیت حرکت می‌کند و اجازه نمی‌دهد افکارناامیدکننده و منفی‌بافی‌های ذهنی او را از مسیر رسیدن به موفقیت و ساخت خانه‌های پازل زندگی دور کند.
بنابراین زندگی مانند یک پازل است که انسان برای حل آن نباید اجازه دهد سختی کار، شکست‌ها و منفی‌بافی‌ها مانع ساخت این پازل شود. ساخت زندگی موفق‌انگیز در گرو نگاه مثبت‌انگارانه رقم خواهد خورد؛ نگاهی که شکست‌ها را با شرایط موجود ارزیابی، و راه برون‌رفت از آن را پیدا می‌کند.
به این نکته نیز باید توجه کرد که بسیاری از افراد موفق هم بارها در زندگی طعم شکست را چشیده‌اند، اما هرگز ناامید نشدند و از ادامه زندگی عقب‌نشینی نکردند.