امیدآفرینی

دلدادگان فرهنگ انتظار با همه مشکلات و گرفتاری‌هایی که دشمنان برایشان فراهم می‌آورند، هرگز امید به رسیدن آن روز دیدنی و لذت‌بخش را از دست نمی‌دهند؛ بلکه شوق و عشقشان بیشتر می‌شود.

با تمام سختی و مشکلاتی که در زندگی وجود دارد، همچنان جا برای حال خوب وجود دارد. با نگاه متفاوت به مشکلات می‌توانیم حال بهتری داشته باشیم.

زمانی می‌توان به امیدها دلخوش کرد که پایدار و واقعی باشند و در صورتی می‌توان به امید واقعی دست‌یافت که شناخت صحیحی از دنیا داشته باشیم.

شناخت در هر زمینه‌ای اساس رفتار سالم و سازنده است. در صورتی می‌توان به امید واقعی و پایدار دست یافت که شناخت واقعی از دنیا داشته باشیم.

برای زنده کردن امید در جامعه‌‌ای باید فرهنگ کار و تلاش در آن جامعه نهادینه شود.

هرچه انسان‌ها از دیگران بیشتر نامید می‌شوند، روزنه‌های امید الهی درآنها نمایان‌تر می‌شود.

مواجهه با دارایی و امکانات دیگران می‌تواند دو نوع مقایسه در ما ایجاد کند: 1. مقایسه‌ای که امیدواری را افزایش می‌دهد؛ 2. مقایسه‌ای که ناامیدی را افزایش می‌دهد.

هدف، از پایه‌های اصلی امیدآفرینی است. ساخت زندگی خوب تنها در سایه داشتن هدف تحقق پیدا می‌کند. در انتخاب هدف‌ها باید اولویت‌بندی، و هدف مهم‌تر را انتخاب کرد؛ چراکه رسیدن به همه هدف‌ها برای انسان ممکن نیست.

ازجمله مسائل امیدوار کننده در دهه‌های اخیر، قدرت نظامی ایران است که به‌واسطه آن سایه تهدیدهای آمریکا را از سر خود برداشته است.

پایبندی به کار و اخلاق تشکیلاتی، امید رسیدن به هدف و نتیجه را بیشتر می‌کند.

مشورت گرفتن در تصمیم‌گیری‌های زندگی از نوجوانان، نقش دادن و مشارکت آن‌ها در فعالیت‌های روزانه باعث رشد و تعالی شخصیت، افزایش اعتمادبه‌نفس و درنتیجه تقویت روحیه‌ امیدواری، احساس مفید و مستقل بودن در آنان می‌شود.

منتظرحقیقی با تکیه‌بر امید و توکل، در بستر سازی مقدمات ظهور، خود را تنها و بی‌یاور نمی‌بیند و باحالتی امیدوارانه، از خداوند آمدن منجی را طلب می‌کند؛ آمدنی که آرامش و سعادت ابدی رابرای بشریت به همراه دارد.