الگوی توبه کنندگان

حرّ بن یزید ریاحی الگوی توبه کنندگان
او از خاندان‌های معروف عراق و رؤسای کوفیان بود. به درخواست ابن زیاد برای مبارزه با حسین فرا خوانده شد و به سرکردگی هزار سوار برگزیده شد. گفته اند: وقتی از دارالاماره با مأموریت بستن راه بر امام حسین بیرون آمد، ندایی شنید که:‌ای حرّ! تو را مژده باد به بهشت...
این موضوع برای او سؤال برانگیز بود که بهشت با جنگیدن با حسین بن علی چگونه ممکن است؟ او با لشکرش در منزل قصر بنی مقاتل باشراف راه را بر امام می‌بندد و نسبت به توقف کاروان کربلا پافشاری می‌کند. امام با ناراحتی به او می‌فرماید: «ثکلتک امّک» (35) مادرت به عزایت بنشیند. اما حرّ با شناختی که از امام دارد و مقام و منزلت مادرش را می‌داند حرمت نگه می‌دارد و پاسخ نمی‌دهد.
او با کاروان امام مماشات می‌کند تا دستور توقف آنان می‌رسد. حرّ که از ابتدای حرکت، بر سر دو راهی حق و باطل با خود کشمکش داشت، با جدّی شدن جنگ در روز عاشورا در حساسّترین لحظه برترین انتخاب را در زندگی انجام می‌دهد و به بهانه آب دادن اسبش از وادی ظلمت به بهشت هدایت قدم می‌گذارد و با توبه‌ای عملی، شکوه اراده انسان را در گزینش راه درست نشان می‌‌دهد.
او اذن میدان گرفت تا اوّلین نفر باشد که به میدان می‌رود. با خطابه‌ای مؤثر عدّه‌ای را از جنگیدن با امام حسین منصرف می‌کند و پس از جنگی بی امان به شهادت می‌رسد. امام نیز بر بالین او حاضر می‌شود و خطاب به او می‌فرماید: «انت الحرّ کما سمّتک امّک و انت الحرّ فی الدّنیا و انت الحرّ فی الاخره» (36)
تو همان گونه که مادرت نامت را حرّ نهاده، حر و آزادی آزاد در دنیا و آ خرت.