انتظار از مجالس اهل بیت علیهم السلام

انتظار از مجالس اهل بیت علیهم السلام 

یکی از معضلاتی که در جامعه امروزی مورد توجه برخی بزرگان قرار گرفته است، آسیب‌هایی است که متوجه مجالس اهل بیت (علیهم السلام) شده است.
وجود مجالس ذکر و یاد از اهل بیت (علیهم السلام)، مایه شور و شعور برای شرکت کنندگان است ولی انتظار بالاتر از این مجالس، معرفت به اهل بیت و رسیدن به کمال انسانی است.

هدف از تشکیل چنین جلساتی فقط خوردن طعام و ذکر مصیبت، یا ذکر فضائل اهل بیت (علیهم السلام) نیست، هر چند همین ذکر، بسیار ارزشمند و قابل توجه است؛ اما این مجالس باید زمینه را برای هدایت انسان فراهم کرده، دوست شناسی و دشمن شناسی که دو رکن اصلی اسلام است را به او یاد بدهد.[1]

همچنین امام صادق (علیه السلام) به فضیل فرمود که ما این مجالس را دوست داریم سپس نسبت به کسانی که امر اهل بیت را زنده می کنند دعا کرد.

امام رضا (علیه السلام) نیز این افراد را دعا کردند و بعد از آن شخصی از کیفیت زنده کردن امر اهل بیت، سوال کرد، حضرت فرمودند: «يَتَعَلَّمُ‏ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاسَ فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا؛[2] علوم ما را یاد می گیرد و به مردم یاد می دهد. همانا مردم اگر زیبایی های سخنان ما را بدانند، حتماً از ما پیروی می کنند.» پس نتیجه این مجالس باید انسانی باشد که از اهل بیت علیهم السلام تبعیت کند و به عبارت دیگر، این مجالس باید دانشگاهی انسان ساز باشد.

پی نوشت
[1]. المحاسن، ج1، ص262.
[2]. عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج1، ص307.